ถึงลุงแมวค่ะ

ธัมมี่ไหน.
ไม่รู้จัก.
และไม่อยากรู้จัก

 

แง่วบอกตัวเองเลยลูก โทสะ มุสาวาท โลภะอยากเด่นอยากดัง "มีความละอายก็เป็นเทวดา" นะฮ้าฟฟ

 

เริ่มโพสท์เยอะแล้วนะฮับเก็บๆ อาการฮับอึ้บ ไฟขึ้นหัวแล้วฮับ เวรกรรมมันเร็วฮับน่าสงสาร

 

หากไม่มีอุเบกขา.
คงด่าท่านกลับ.
ไปนานแล้ว.
อุเบกขา.คือ.รู้สึกเฉยๆ.
ไม่โกรธ.ไม่โลภ.
ไม่หลงไปตามความโกรธ.
ไม่หลงไม่ตามความโลภ
เฉยๆ.คืออารมณ์ใจ.
ไม่ไช่เฉยเหมือนตอไม้.
ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

 

อ่าวแล้วที่คันจึ้กๆกระสันตอบอย่างเยอะจากที่ตอบแรกยังกะมาเหนือเมฆนี่คืออัลไล ไม่เป็นไรฮับเข้าใจว่าอับอายถ้าคันจึ้กๆบอกนะฮับเดี๋ยวไปช่วยเกา หุหุ

 

บอกตัวเองยังไม่ได้.
ก็อย่าหวังไปบอกคนอื่น.

 

ใช่ๆฮับ "บอกตัวเองยังไม่ได้ก็อย่าหวังบอกคนอื่น" ตรงตามอาการของลูกเลยฮับมาๆพ่อพาไปรับยาช่องสองฮับ

 

รู้ทันความโกรธ.
รู้ทันความโลภ.
ก็หายหลง.....

 

คาว ? คาว? อยากกินอะไรเดี๋ยวโทรไปสั่งให้ฮับของหวานของมันคาว มีหมดฮับ

 

บอกตัวเองว่าอย่าไปด่าคนอื่น.
หากทำยังไม่ได้.
ไม่ควรไปบอกคนอื่น.
เพราะตัวเองยังทำไม่.
อย่าเผือกบอกคนอื่น.

 

คาวมาขนาดนี้คงรีบพิมมากๆ แสดงว่ารู้ไม่ทันความโกรธนะฮับ ไปฝึกใหม่นะลูกจุ้ๆ กลับมาตอบได้แล้วฮับคิดถึง

 

เมื่อหาไม่เจอและตัวเองหลอกตนเองว่าใช่ตามนั้นจึงเป็นเหตุแห่ง "สัญญาหลอน" ทำให้จำได้ว่าแบบนั้นแบบนี้ ดังนั้นลูกควรฝึกตั้งแต่ "สัมมาทิษฏิ"(เห็นตรงตามจริง) อะเห็นคุณแซวผม ผมเลยขอกระแดะใช้บาลีที่ลูกเอามาด่าตัวเองอะนะและควรฝึกใหม่ตั้งแต่ต้นนะฮับ
Edit :ปล.ว่าแต่หนีไปนอนแล้วเรอะลูกระวังโกรธจนหน้ามืดตามัวน้า ทานยาช่องสองนะลูก เอาจนไม่หลอนก่อนแล้วค่อยคุยภาษาคนนาฮับ

 

อย่าสำคัญ.ทนงตนให้มากนัก.
เมื่อโดนความจริง.
นั้นทิ่มปัก.
จะกระอัก.เจ็บช้ำ.
อยู่ภายในใจ.
โดยไม่รู้ตัว.

 

ใช่เลยฮับ ทั้งไม่เสวนากับคนไม่มีศีล(แต่ตัวเองมุสา) และการสตอแหลอีกมากมาย จนสัญญา(ความจำได้)หลอนว่าเขาพิมพ์แบบนี้

"อย่าทะนงตนให้มากนัก เมื่อโดนความจริงทิ่มปัก จนกระอักเจ็บช้ำในใจโดยไม่รู้ตัวจนกระสันหาคำหล่อๆมาแก้เขิน" แก้ประโยคที่ผิดให้ถูกต้องตามอาการแล้วนะฮับ เชิญรับยาได้แล้วครับอย่าพึ่งหนีออกจาก รพ. หุหุ "กินขี้ตัวเองไปหลายสเตปแล้ว" ท่าทางจะอร่อยนะฮ้าฟ

 

มีโอกาสมีปากใว้พูดวาจาที่ดี.
แต่กลับใช้ปากหรือวาจาด่าคนอื่น.
วัวควายมันคงอิจฉา
ที่ปากมันกินญ้า.
แต่ไม่โอกาส.
ใช้วาจาที่ดี.
เพื่อบุญกุศล.

 

ไปกินยาไป อย่ามาละเมอแถวนี้ เอาให้ถึงที่สุดแล้วค่อยมาปาวารณาว่าเป็นโพธิสัตว์ เห็นแล้วรำคาญเลยบอกว่า ไปกินยา แต่ยาที่ว่านั้นไม่ใช่ยาแบบที่เจ้าคิดแต่เจ้ายังคิดว่า เป็นการตำหนิ ยาของฉันที่พูดถึงคือพิจารณาด้วยความจริง ถ้าเธอต้องการจริงและเป็นจริงย่อมเหนือสิ่งที่คนทั่วไปรู้ได้จริง นะคุณเธอเพื่อนผู้รอนาน

 

ที่เขียน.
ไม่ได้เขียน.
ไห้อ่านเล่น.

 

เห็นไหมเรตติ้งพุ่งอีกแล้วลุงแมว แต่เอาเถอะ ทุกความผิดแค่ไม่นึกและพิจารณา มันมาตั้งแต่ที่ว่า ขนาดทีโบนยังแปลความหมายผิด ก็ไม่แปลกที่จะโกลาหล

 

เขาไม่อ่านกันเล่นหรอก แต่อยู่ที่เจตนาว่าต้องการให้เขารู้อะไรและอะไรที่เขาควรรู้ได้