โต้เท่าไรก็ไม่พ้นทุกขํ

ก็มันไปเห็นค่าของจิตสังขาร ไปแปลความหมายของกิริยาจิตอีก ไปให้ค่ากับมันอีก

 

อุยส์ตัยตาย โอะตุตาจะแตก..


นี่ ก็อปปี้ ไทไท หรอ

 

ถ้างั้นผมขอล็อคตัวคุณไว้แล้วกัน เผื่อตัวผมเองและคนอ่านกระทู้ ครูบาคงไม่ห้ามมั๊งครับ

 

55 อกไม่แตกหรอก พายุไม่สงบจริงหรอก แต่มาอ่านได้แป๊บๆ เดี๋ยวว่างๆ ค่อยลงไปเล่น...ศาสดาฝากคาบข่าวไปบอกมันด้วยเนอะ

 

เดี๋ยวจะแวะมาเรื่อยๆ...มาเยี่ยมเยือนเจ้าของกระทู้และตามคำชวนของท่านกล่องไม้ขีดไฟ..

 

ดีใจด้วยนะ เจอคนสอนธรรมแล้ว ดีมากเลยนะคนนี้ ฟันเฟริ์ม ...ช่วยกันกระจายความหลอน 55

 

คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โพธิสวาหา..

 

กะทู้ จักวานขนาน อย่าไปเล่น
ในนั้นนะ

จขกท นั้น หนี มาตรา 112 อยู่

 

พูดแบบนี้เหมือนลืมผมนะ ไปให้ค่ากล่องไม้ขีด การให้ธรรมทานต้องแจกทั่วๆ

 

ขนลุกไหมเอ่ย

 

ธรรมมีอยู่ในโลก...ธรรมเป็นสมบัติของโลก...เราไม่เอาหรอกธรรม..เราได้เรามีเราก็แจกจ่ายอยู่ที่ใครจะรับเอาแค่ไหน..ตามปัญญาตนนั้นแหละ

โยนิโสมนสิการกันเอาเอง..

เราแค่มาเกิดเพื่อเรียนรู้โลกเรียนรู้อริยสัจ..เมื่อถึงวันหมดลมหายใจเราก็ "ปล่อย"

โลกใบนี้เป็นเพียงห้องเรียนที่ใหญ่ที่สุดแค่นั้นเอง..

 

ผมต้องไปด้วยอีกคน ถกธรรมล้วนๆถูกๆผิดๆ ไม่ถือสา นับเป็นเรื่องที่ดี

 

ท่อนสุดท้าย "เราแค่เกิดมาเรียนรู้โลก" ผมขนลุกหรือคุณขนลุก

 

คนเรามาเกิดเปรียบเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร...ซึ่งจริงๆแล้วเข็มนั้นก็อยู่ในมือเราตลอดเวลาอยู่แล้ว..

แค่ลืมตาดูเท่านั้นก็จะเห็นเอง..

 

ถามมาตอบไป..มาดีก็ดีด้วย..มาร้ายก็ร้ายด้วย...ผู้เห็นทางแล้วย่อมไม่ติดอยู่ทั้งบุญและบาป..

ศิษย์เอกอรหันต์จี้กง..อาจารย์อย่างไรศิษย์ก็อย่างนั้น

บ้าๆบอๆ..ถึงเวลาก็กลับคืนสู่ที่เดิมที่จากมา..

 

ขยายความหน่อยฮับ เข็มอยู่ในมือคือไร

 

นิพพานมีอยู่แล้วกับเราทุกคนนั้นแล...แค่เข้าให้ถึงสภาวะหยุดได้เท่านั้นวัฏจักรทั้งหลายก็จบลง

สภาวะหยุดในจิตนั้นมีอยู่...หาให้เจอแล้วจะเข้าใจเอง

ความว่างที่ท่านทำอยู่มันเป็นอรูปฌานมันยังไม่ใช่นิพพาน..

 

สภาวะหยุดนั้น..มันว่าง มันนิ่ง มันไม่มีขอบเขต มันสว่างครอบโลกธาตุนี้อยู่..

เข้าไปค้นหาในจิตนั้นแหละ..พยายามเข้า เพิ่มความเพียรขึ้นอีก..เดี๋ยวก็พบเจอเอง..

หยุดที่ใจนี้แหละ..