โต้เท่าไรก็ไม่พ้นทุกขํ

ตัวหนังสือจะพิมพ์ยังไงก็ได้..แต่กริยาจิตตนนั้นแลอย่าให้เคลื่อนไปฝ่ายอกุศล555555

 

เราคือสติ..สติคือเรา

 

พิจารณาแยกรูปนามให้เห็นชัดก่อน...แล้วค่อยมาดูที่กริยาจิตว่าจิตส่งออกนอกแล้วเป็นอย่างไร..

 

ตัวเราคือจิตเดิมแท้ หรือจิตพุทธะ
หรือธาตุรู้ หรือวิญญาณธาตุ ฯลฯ

 

เมื่อตากระทบรูปภายนอก..จิตได้ไปยึดเกาะเกี่ยวรูปนั้นแล้ว..ธรรมมารมณ์เกิดแล้ว...วิญญาณเกิดแล้ว

 

เปรียบเหมือนเราโยนหินก้อนนึงลงน้ำ...หินนั้นเปรียบได้กับจิตเรา...เมื่อหินกระทบน้ำนั้นคือผัสสะ..

น้ำที่กระเซ็นตอนจุ๋มแรกนั้นคือธรรมารมณ์

ส่วนคลื่นที่กระเพื่อมเป็นวงกลมนั้นแลคือวิญญาณ

สติเราแค่เข้าไปดูไปรู้ไปเห็น...

 

จิตเดิมแท้...พุทธะภาวะ..เอกัคคตาจิต...ใจ...จิตหนึ่ง...อากาศธาตุ...มโนธาตุ...ก็อันเดียวกันนั้นล่ะ

 

ถ้ามีสติมีสมาธิต่อเนื่องก็จดจ่ออยู่กับการ
พิจารณาให้เห็นความจริงรูปขันธ์ และ
วิญญาณขันธ์ ว่ามีที่มาอย่างไร
และมีกระบวนการทำงานอย่างไร
เพื่อให้เข้าใจและไม่หลงเข้าไปยึดว่า
กายกับจิตเป็นตัวเรา เแ็นของเรา
จริงๆ

 

เมื่อเรามีสติปกครองจิต...แม้จิตส่งออกนอกก็ไม่ยึดเป็นอารมณ์

สติที่ว่านี้มันอยู่ปลายจมูกหรือริมฝีปากนี้แหละ..

 

เเล้วตัวเราคือใคร

 

หากรู้จักสติแล้วมันช่วยปล่อยวางอะไรได้
ต่างหาก ที่ต้องอธิบายมา

 

ท่านต้องปฏิบัติให้จิตสงบรวมลงก่อน...ให้ได้อุปจารสมาธิก่อน..แล้วค่อยยกสิ่งต่างมาพิจารณา

ถ้าจะพิจารณากายก็ยกมาพิจารณา..จากหนังตึงๆเป็นเหี่ยวย่น..เป็นขึ้นอืด..เป็นเปื่อยเน่า..แบบนี้..ให้จิตมันเห็นมันเชื่อก่อน..

ถ้ามาคุยอย่างนี้มันก็เป็นสัญญาไปหมด..สุดท้ายก็ไม่ได้อะไร

 

สติปกครองจิต..

เมื่อมีสติแบบตั้งมั่นไม่หวั่นไหว...จิตมันก็ไม่ยึดมาเป็นอารมณ์..แม้จิตจะไปผัสสะกับรูปใดก็ตาม...จิตมันไม่ไปยึด..ไม่ไปเกาะเกี่ยว...สติตัวนี้จะมีอยู่ตลอดเวลา..ยืนเดิน นั่งนอน ไม่ว่าจะทำอะไรสติตัวนี้ก็ปกครองจิตอยู่ตลอดเวลา

ถ้าเป็นคำสอนตถาคตก็คือ "สักว่า" นั่นแหละ

 

ยังงัยก็ได้สมาธิอ่อนๆ กับสติมั่นๆ
ก็พิจารณาเห็นความจริงได้
เอาภาพที่นร.แพทย์ผ่าตัดมาดูแทนก็ได้
ภาพศพเน่าเปื่อยก็ได้อยู่นะ
ตายเน่าด้วยกันทุกคน สัญญาที่ไหนของจริง
ทั้งนั้น

 

เมื่อพิจารณาสิ่งภายนอกแล้วต้องน้อมเข้ามาหาตัวเองอยู่ดี...ถ้าไม่น้อมเข้ามาหาตัวเอง จิตมันจะไม่เชื่อ..

 

ราตรีสวัสดิ์...ท่านทั้งหลาย

 

หากขาดสติก็ขาดสมาธิจิตก็เหม่อ
เผลอเพลิน ล่องลอยไปไหนต่อไหน
ก็ไม่อาจรู้การทำงานของวิญญาณขันธ์

 

ทุกรูปทุกนามเหมือนกันหมด
เป็นธรรมชาติของขันธ์ 5

 

ถ้าไม่น้อมเข้ามานั่นเป็นธรรมภายนอก..ไม่ใช่ธรรมภายใน...จิตมันดื้อมากมันไม่เชื่ออะไรง่ายๆหรอก...ยิ่งเรื่องที่ถูกต้องตามธรรมนั้นจิตมันยิ่งต่อต้าน..

ถ้าไปพิจารณาภายนอกโดยที่ไม่น้อมเข้าหาตัวเองก็ไม่ต่างอะไรกับท่านอ่านตำรา