"พระเจ้าจักรพรรดิราช"

มีร่างกายไหม.มีจิตไหม.ตัวคือร่างกาย.ตนคือจิต.หากคิดไม่ออกก็บอกทางผู้อื่นไม่ได้.

 

จิตๆตนๆ หนูไม่รูเรื่องหรอกค่ะ แต่หนูเห็นทุกข์ เห็นว่าการเกิดมันเป็นทุกข์ แล้วก็ไม่อยากเกิด อย่างอื่นหน฿ไม่รู้เลยค่ะ

ตรงๆเลยนะคะลุง
หนูยังไม่ได้ลงมือปฏิบัติอะไรเลยค่ะ หนูโง่ ญาณยังไมาได้สักยาน เอาไว้ทำได้ก่อนนะคะจะมาตอบค่ะ

ลุงอย่ามาเสียเวลากับหนูเลยค่ะ

ถ้าเรื่องปฏิบัติต้องถามสงบนิ่ง เพราะเป็นนักปฏิบัติ

 

อยากรู้ก็ถามมาได้เลย...เดี๋ยวเข้ามาตอบตอนนี้จะไปทำธุระแล้ว

 

เข้ามาปุ๊บก็พาดพิงกันเลยเนาะ

 

ไม่มีร่างกาย.ไม่มีจิต.มันจะทุกข์ไหม.ร่างกายและจิตใจนี่แหละ.คือตัวทุกข์.ไม่มีร่างกาย.ไม่มีจิตใจ.มันก็ทุกไม่ได้

 

พระพุทธเจ้าที่ออกบวช.ก็เพื่ออยากพ้นทุกข์.หาทางพ้นทุกข์จนสิ้นปัญญาหาทางมาทางไปไม่ได้.พระพุทธเจ้าตรัสรู้ว่า.สุขทุกข์เขาเกิดติดกันมานานแล้ว.พระองค์จึงวางสุขคืนให้ทุกข์ไป.ทุกข์อยู่กับพระองค์ไม่ได้.เพราะสุขกับทุกข์ติดอยู่ด้วยกัน.แล้วพระนิพพานก็เข้ามารองรับพระองค์นะตอนนั้นนั่นเอง.

 

ท่านอาริยชน...เข้ามาแสดงตัวคุยกันบ้างก็ได้...อย่ามาหน้าแดงอย่างเดียวสิหรือว่าพอเข้ามาแล้วถูกแบนหรือไง

 

#kro kram ouu

#kro kram ouu

#for mom dady sister n bro....

 

เออะ..

แทงหวย แปป

" 10ปีที่แล้ว สว่างจ้าาาาาา !!!! "

 

ยิน

ยินดีค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ
บอกตรงๆนะคะ เหนื่อยจังค่ะ แต่ก็ถือว่าคุ้มค่า หากมีคนเข้าใจในสิ่งที่พยายามจะสื่อค่ะ

 

เริ่มฝึกครั้งแรกตอนอายุ20ปีตอนนั้นฝึกตามวิชชาธรรมกายเบื้องต้น...ได้กำหนดลมหายใจที่จมูกขวา(หญิงซ้าย_ชายขวา)กำหนดสร้างนิมิตไว้ว่าตนนั่งสมาธิตรงกลางรูจมูกหันหน้าออกมาข้างนอกเหมือนเรานั่งอยู่ปากถ้ำนี้แหละ...เมื่อลมสัมผัสจมูกให้รู้พร้อมกับสัมผัสตนตรงกลางรูจมูกนั้น...ลมสัมผัสก็รู้พร้อม ณ.ตรงกลาง...กำหนดให้เห็นเป็นรูเล็กๆตรงกลางรูจมูกนั้น...พอเริ่มเป็นสมาธิลมหายใจจะละเอียดไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าไม่ได้หายใจ...ก็วางอารมณ์ไป
แบบกลางๆไปเรื่อยๆตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าเป็นฌาน...รู้แต่ว่ามันสงบมีความสุขทุกอย่างในสมาธิมันนุ่มเบาสบาย...แล้วก็ปล่อยอารมณ์ไปแบบกลางๆไปเรื่อยๆสักพักมันก็นิ่งว่างสว่างอยู่ภายในไม่รู้สึกว่ามีกายเลย...มันนิ่งอยู่อย่างนั้นนานพอสมควรจิตก็ถอนออกมา...พอจิตถอนออกมามันก็มีสิ่งหนึ่งเต้น
ตุ๊บๆภาวนาอยู่ในท้องโดยที่เราไม่ได้กำหนด...พอเข้าที่นอนจิตมันก็พิจารณาแยกกายสังขารออกจากกันเองโดยที่มันทำเองหมด...โดยที่สิ่งหนึ่งที่อยู่ในท้องนั้นก็เต้นตุ๊บๆอยู่...เพราะตอนนั้นข้าพเจ้าใช้คำภาวนาพุทโธ...ตอนนั้นไม่ชินกับคำภาวนายาวๆ...และหลังจากวันนั้นพอกำหนดสมาธิก็กำหนดลงตรงที่มันเต้นตุ๊บๆอยู่ในท้องนี้แหละ...นี้คือจุดเริ่มต้นเมื่อ20ปีก่อน

 

พอหลายวันเข้าสิ่งที่เต้นตุ๊บๆอยู่ภายในท้องก็ค่อยๆเบาลงไป...และเมื่อข้าพเจ้าปฏิบัติข้าพเจ้าก็ได้กำหนดนิมิตตรงสะดือโดยกำหนดเป็นเส้นตรงจากสะดือทะลุหลัง_ขวาทะลุซ้ายแล้วสร้างนิมิตให้เห็นเป็นลูกแก้วใสตรงจุดตัดของเส้นตรงสองเส้นที่ตัดกันนั้น...กำหนดลมหายใจลงตรงลูกแก้วใสนั้นไปไม่นานจิตมันก็ดิ่งวูบลงไปแล้วมันก็กลับมานิ่งอย่างเดิม...ก็กำหนดลมลงตรงกลางอีกสักพักมันก็ดิ่งวูบลงไปอีก..เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆสักพักก็นิ่งเหมือนไม่มีกาย...จิตทรงตัวอยู่อย่างนั้นนานพอสมควรจิตก็ค่อยถอยออกมา...พอมาสัมผัสว่ามีกายมันก็รู้สึกหนักตัวเหนื่อยเบื่อในคราวเดียวกัน...และสิ่งที่เต้นตุ๊บๆอยู่ในท้องมันก็กลับมาเต้นแรงอย่างเดิมก็ปฏิบัติแบบนี้อยู่2เดือน...ตอนนั้นยังบวชพระอยู่

 

บวชแทนคุณมารดาบิดานี้แหละ...แต่มีความชอบทางธรรมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

 

คุยแบบนี้มันไม่เข้าใจ
หรอกมั้ง..ข้าพเจ้ายิ่งไม่ถนัดเรียงความอยู่ด้วย...ถ้านั่งคุยกันอะไรแบบนี้ถึงจะเข้าใจเพราะจะได้วาดรูปให้ดูไปด้วย

 

เรื่องทั้งหมดมันยาวมากข้าพเจ้าฝึกทั้งวิชชาธรรมกายเบื้องต้นและตามแนวทางพระป่าสายหลวงปู่มั่น

 

มันผ่านหลายเหตุการณ์มาก...ถ้าจะให้ละเอียดคุยสามวันก็ไม่จบ

 

ปัจจุบันนี้สิ่งที่เต้นตุ๊บๆอยู่ในท้องก็ยังเต้นอยู่...ถ้าโทสะเกิดยิ่งเต้นแรง...จะว่าเต้นตุ๊บๆก็ได้จะว่าสั่นสะเทือนก็ถูก...จะว่าหมุนเป็นธรรมจักรก็ใช่

 

มึงก้อเล่าที่มันเป็นใจความสำคัญๆ แล้วก้อเคาะเว้นบรรทัด เป็นวรรค ๆ ให้คนอ่านง่ายๆ (ถ้าเขียนยาว)

ที่มึงบอกก้มมองอวัยวะเพศ ไปจนได้ ยาน นั่งจนจมฉี่ (สระอโนดาษ) จิตแหวกม่านไปจนจิตดับจิต ใครให้มึงมาที่นี่ ฝึกเปลี่ยนไปพุทโธตอนไหน อะไรบอกมึงได้ยาน 11 จนบรรลุไปนิพพาน ไปโพธิสัตว์ ได้ตาเพชร กายทิพย์ เอาที่เป็นจุดๆ สำคัญ ๆ

เล่าธรรมดาๆ แบบนี้แหล่ะ ไม่ต้องปั้นคำ คนอื่นเขาฝึกสมถะวิปัสสนาเยอะแยะ เขาอ่านก้อเข้าใจ

 

พอแล้วนะแบตโทรศัพย์จะหมดแล้ว....เอาเป็นว่าข้าพเจ้ามาด้วยปรารถนาดีกับทุกคนด้วยใจจริง...ด้วยบริสุทธิ์ใจไม่มีอะไรแอบแฝงแน่นอน

การฝึกของข้าพเจ้านับรวมๆกันก็5ปีแล้ว