ถึงลุงแมวค่ะ

ความเห็นส่วนตัว

ไม่ได้เป้น สมถะ หรือ วิปัสนา

ท่านอธิบาย บรรยายเฉยๆ

ความเห็นส่วนตัว จิตปภัสสร ก้คือ สภาวะจิตเดิม บางท่านเรียกเดิมแท้ๆ
แต่ไม่ใช่จิตที่บรรลุธรรม

ก้จริงอย่างหลวงปู่ชาท่านกล่าว จิตเดิม จิตปภัสสร ไม่ได้ดีใจเสียใจ

เป็นแต่รู้อยู่อย่างเดียวเท่านั้น
แต่ผมก็ไม่รู้ว่า มีบริบทที่หลวงปู่ชาท่านกล่าวว่าจิตเดิมแท้ เป็นจิตบรรลุพระนิพพาานหรือเปล่า
อันนี้ไม่รู้ อาจจะฟังเทศนืหลวงปู่ชามาน้อย

หลวงปู่เทสก์ ก็กล่าวไว้แบบหลวงปุ่ชา แต่ว่าไม่ได้ฟังว่า
ท่านจะหมายถึงจิตเดิมแท้จะบรรลุพระนิพพาน


เคยได้ฟังแต่หลวงปุ่พุธ ละครับ ที่ท่าน บอกว่า จิตปภัสสร ไม่ใช่จิตที่สำเร็จพระนิพพาน
และก็มีหลวงตามหาบัวอีกมั้งถ้าจำไม่ผิด

ถ้า ความเข้าใจส่วนตัวของผม

เข้าใจว่า จิตปภัสสรมันก้คือ ฌานที่4 หรืออัปนาสมาธิอย่างละเอียด
ต้องปฏิบัติไปอีก จนจิต มีสติรู้เท่าทั้นอารมณ์ เป็นอัตโนมัติ
จนมันย้อนเข้ามาแทงสภาวะรู้ (จิตเดิม) ด้วยตัวมันเอง มันจึงจะพ้นเป็นลูกไก่ออกจากไข่
วลีหลวงปู่หล้า ท่านว่า ฟาดผู้รู้ไปจนไม่มีที่หมาย


ผมอาจจะไม่เหมาะ กับ หลวงตาลุงแมวน่ะครับ ฟังแล้วขัดตลอด

 

ธรรมธาตุ คงเป็นธาตุรู้ในบางแง่มุม ส่วนตัวผมเวลาฟังผมมักจะไม่ได้คิดตามแบบนั้นส่วนใหญ่พิจารณาตามไปว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น ผมจึงไม่มีอุปสรรคจากความรู้ที่มี ทุกหลวงปู่หลวงตา หลวงพ่อจะมีช่องที่เรามองเห็นและรวมลงทางเดียวกัน ผมจะไม่แปลความหมายใดๆในทางที่รู้ แต่จะเรียบเรียงตามไป

 

ธรรมธาตุหรืออสังขตธาตุคือธาตุที่อาจ
ปรุงแต่ง ไม่เกิดไม่ดับ หรือเปล่าฮับ

 

ก็เป็นได้นะค้บ ที่ผมว่าธาตุรู้ในบางแง่ก็เป็นได้ เพียงแต่สิ่งที่ท่านไม่พูดต่อไปล้วนเป็นเราที่ตัดสิน แต่การตัดสินของเราจะมาจากคำพูดของท่านทั้งหลายหาได้ไม่ คับ

 

ตอบลุงแมวนะคับ เรื่องธรรมธาตุกับอสังขตธรรม ในมุมนี้มองว่า ส่วนของธรรมธาตุก็เป็นธรรมธาตุ ถ้าใช้นิยามในภาษาหรือนิยามในจิตอย่างไรธรรมธาตุก็จะไม่แปรเปลี่ยนและเป็นไปโดยกฎปกติ เพียงการจะเข้าถึงธรรมธาตุไม่ใช่ของปกติของคนทั่วไปเว้นไว้เฉพาะพระอริยะเจ้า เช่นเดียวกัน อสังขตธรรม โดยนิยามย่อมหมายถึงธรรมที่ไม่สามารถจับต้องหรือบังคับด้วยกฎเกณฑ์ใดๆก็ตาม สิ่งที่เรากำลังค้นหาแท้จริงคือ อะไร อันนี้น่าจะต้องเราที่ควรรู้ เมื่อธรรมธาตุนั้นปรากฎ ย่อมเข้าใจสภาพของอสังขตธรรม ถ้ายังสับสนจะเห็นว่าธรรมธาตุกับอสังขตธรรมเป็นเรื่องเดียวกัน เมื่อพิจารณาถึง เห็นความเป็นไปในธรรมธาตุ ย่อมรู้ว่า ผลอันเกิดจากธรรมธาตุที่รับรู้ทั้งหลายล้วนเป็น อสังขตธรรม คล้ายกับมรรคและผล เพียงแต่ ยังไม่มีมีมรรคก็มักจะถามหาผล พอไม่ได้ผลก็จะตีโพยตีพาย แต่อย่างที่เห็น ธรรมธาตุและอาสังขตธรรมที่แท้ไม่เกี่ยวข้องในความเป็นไปของ ธรรมทั้งหมดที่มีกิเลสเป็นเครื่องอยู่

 

ในความเป็นจริงก็เป็นไปได้ในสองลักษณะหากสติปัญญาล้วนไม่เจือด้วยอุบายใดเรียกว่าวิปัสสนา หากมีอุบายเพื่อชำแรกแยกสิ่งที่พึงรู้โดยสติเรียกสมถะวิปัสสนา จะแบบไหนก็ให้ผลเดียวกันคือรู้ และไม่ใช่รู้ธรรมดา อันนี้คงรู้เองได้ถ้ารู้ ว่าคิดว่ารู้กับรู้ว่ารู้ต่างกันในระดับใด การที่แยกให้เห็นหนทางว่าวิปัสสนาโดยตรงก็ทำได้แต่มีข้อแม้ และข้อแม้นั้นเป็นเรื่องเฉพาะ แต่หากไม่สามารถย่อมมีทางที่รู้ได้โดยอาศัยสมถะเป็นเครื่องรู้ ดังที่ทราบพระอริยะเจ้าทั้งหลายกล่าวไว้ดีพร้อม หากไม่เจียรนัยจนเกินเหตุคงเห็นเหตุของสิ่งนั้น

 

ปารีณาไปทำบุญมา
อนุโมทนาด้วย

เพิ่งไปเปิดยูทูป
ได้ยินคนชื่อมุ้ยบรรยาย
ป๋มคงเปนแบบพี่ปราบ
ฮึ ขับรถไปราชรี กะศรีราชาดีฝ่า

 

เห็นเอ่ยชื่อ คนชื่อมุ้ย มา เลยไปลองฟังมั่ง

 

+++ หลวงปู่ชา สุภัทโท ท่านกล่าวถึง "จิตหลงอารมณ์เฉย ๆ"
+++ ท่านกล่าวถึง "จิตส่วนหนึ่ง และ อารมณ์อีกส่วนหนึ่ง"
+++ เพียงแค่ "จิตมันเข้าไปสู่อารมณ์ แล้วหลงอยู่อย่างนั้น"

+++ ถ้ามัน "ไม่เข้าสู่อารมณ์" มันก็ "สงบตัวอยู่เฉย ๆ"
+++ หากตัดคำว่า "ประภัสสร" ออกไป ก็จะทำให้ ลุงแมวเข้าใจได้ดีขึ้นเอง

 

+++ ตรงนี้ ตรงกัน

+++ ตรงนี้ ตรงกัน

+++ ใน "สมถะฌานสมาบัติ" เมื่อเข้าสู่อาการ "จิตตื่น (ในฌาน มีอาการนี้อยู่)"
+++ เมื่ออยู่ใน "ตื่น" จนเต็มที่ จะมีอาการ "ประภัสสร" เกิดขึ้น

+++ ตรงนี้ น่าจะตรงกับ "อาภัสสระพรหม" เพราะมีความเป็น "สมถะฌานสมาบัติ" เต็มตัว
+++ เทียบกับ พระไตรปิฏก จะตรงกับ "เมื่อโลก (โลกธาตุ) เกิดใหม่ ๆ" สัตว์อาภัสสระพรหม ลงมาเสพ "ง้วนดิน"
+++ และ "จิตเดิม จิตปภัสสร ไม่ได้ดีใจเสียใจ" ก็เป็นจริงตามนั้น เหตุเพราะ "ความเป็นสมาบัติ ครองอยู่เต็มตัว"

+++ แต่ผมจะ "งดไว้แค่นี้" เพราะความเป็น "อาภัสสระ" ยังมีอีกระดับชั้นหนึ่ง
+++ ที่เป็นเรื่องของ "พรรณรังสี (จ้า)" ซึ่งไม่มีอาการของ "สมถะฌานสมาบัติ" เกี่ยวข้องเลย
+++ ในชั้น "พรรณรังสี" นี้ เป็น "สภาวะรู้ ที่เจิดจ้า ด้วยตัวมันเอง" พ้นออกจาก "สมถะและวิปัสสนา"
+++ เพียงแต่ หลวงปู่ชา สุภัทโท ท่านไม่ได้ "แจงบันยาย" ณ จุดนี้ อาจเนื่องด้วย "วินัยสงฆ์" ก็ได้

+++ อย่างที่กล่าวไว้ข้างบนนั้น หากท่านเทศน์ฆราวาส อาจโดน "วินัยสงฆ์" ได้

+++ หลวงปู่ แต่จะองค์ มักจะ "ใช้ภาษาส่วนบุคคล" ที่ท่านถนัด เท่านั้น
+++ แม้ว่า "จะเป็นอาการเดียวกัน" แต่ภาษา มักจะ "เป็นไปตามที่ท่านถนัด"
+++ ในยุคของท่านนั้น "ไม่มีภาษาแบบ google ในยุคนั้น" จะให้เป็นแบบเดียวกัน "ไม่ได้"

+++ จิตประภัสสร กับ จิตพรรณรังสี นั้น "มีอาการคล้ายกัน" โดยรูปแบบ
+++ แต่เนื้อหานั้น "ต่างกันมาก" จิตประภัสสร นั้น "ครองอารมณ์เต็มตัว"
+++ แต่จิตที่เป็น พรรณรังสี กลับไม่มีอาการของ ธัมมารมณ์ เหลืออยู่เลย
+++ เพียงแต่ หลวงปู่รูปไหน ใช้ภาษาอธิบาย ปรากฏการณ์ของจิต อย่างไร เท่านั้น

+++ ขอให้ "ตัด" คำว่า ฌานที่ 4 ออกไป เหลือแต่ "อัปนาสมาธิ" ก็พอ
+++ เพราะหากมีคำว่า ฌาน 4 เมื่อไร ก็จะมีการนำเอา "อุเบกขา" เข้ามาปน
+++ อาการของ จิตประภัสสร เป็นอาการของ "ผู้ตื่น" ไม่ใช่อาการของ "ผู้เฉย"
+++ ดังนั้น อาการจึงต่างกัน ผมคง วางไว้ตรงแค่นี้ก่อนนะ

+++ ตรงนี้ หากเป็นอาการ "ผู้รู้ VS สภาวะรู้" แล้ว ฟาดผู้รู้ จน "ไม่เหลือซาก"
+++ แล้วจึงเป็น "มันจึงจะพ้นเป็นลูกไก่ออกจากไข่"
+++ หากเป็น วลีนี้ ก็ตรงกันอยู่

+++ ภาษาตรงกับ "จริต" ใคร ก็ควรเดินตาม "จริต" นั้น ๆ ไปจนถึงที่สุด
+++ เมื่อถึงแล้วจึง "หวลกลับมาดู เส้นทางย้อนหลังที่ผ่านมา" ก็จะถึง "บางอ้อ" ได้เอง
+++ ส่วนใหญ่จะ หลงกับภาษา ที่ไม่ตรงกับ "จริต" ของตน
+++ ก็ขอให้ "เลือกภาษา ที่ตรงจริต" จากคำบรรยายของผู้ที่ "เป็นพระธาตุ" ก็แล้วกัน นะครับ

 

วอหนึ่งเรียกวอสอง
190717A 3

 

วันนี้ 31/7/62 ลุงแมวได้รับหนังสือที่ปวีร์
ได้กรุณาจัดส่งด่วนมาให้สิริ 3 เล่ม
เรียบร้อย แล้ว
ด้วยความขอบพระคุณ
อย่างสูงยิ่งฮับ

 

ฟังดูเหมือนรู้นั้นเป็นตัววิญญาณขันธ์นะครับ แต่ที่คิดๆว่าเป็นวิญญาณขันธ์หรือว่าเป็นอะไรก็ตามนี่ สังขารเกิดแล้วทั้งนั้น ยิ่งพยายามจะเข้าไปแก้ไขอะไรให้กระจ่างขึ้น ก็คือยิ่งหลงเอาตัวตนเข้าไปแก้เสียหมด อยู่ในฝ่ายสังขารหมด ท่านว่าอย่างนั้น เพราะรู้นั้นมันแค่รู้ ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน แต่จะถึงขั้นใช่นิพพานจริงหรือไม่ อันนี้ผมไม่ขอฟันธง เพราะความรู้ยังน้อย

ความเข้าใจผมคือ รู้แต่เพียงว่า ของจริงนิ่งเป็นใบ้ ที่ปรุงๆไปคือตัวเราปรุงไปเองทั้งนั้นครับ จะรู้หรือไม่รู้อะไรตรงความจริงหรือไม่ตรงความจริงก็ตาม ความจริงก็ยังคงเป็นความจริงวันยังค่ำำ ไม่ได้เป็นไปตามอำนาจบังคับบัญชาของใครอยู่ดี ซึ่งพอเห็นดังนี้ทีไร ก็ได้แต่ให้ความเคารพในความเป็นสัจจะความจริงตรงนั้นทุกที ผมว่ามันเป็นความหมดจด งดงาม บริสุทธิ์ เอากิเลสอะไรไปแทรกแซงก็ตายเปล่าอย่างเดียว ส่วนนิพพานถึงเมื่อไหร่เดี๋ยวก็รู้เองน่ะครับ

 

เป็นรู้ที่ไม่อาจแทรกแซง รู้ซื่อๆ ในทุกอาการที่เป็น
กุศลและอกุศลที่เกิดจากจิตสังขาร
รู้แล้วก็ผ่านไปผ่านไป ตามหน้าที่ของจิต
เดิมแท้(วิสังขาร)คือไม่มีความรู้สึกคิดนึก
ปรุงแต่งตามเหตุปัจจัยใดใด

 

ครับลุงแมว เป็นรู้ที่ไม่ว่าจะทำอะไร หรือปรุงแต่งมีอารมณ์อะไรยังไงก็ตาม รู้อันนี้มันรู้ตามไปได้ทุกที่ทุกเวลาหมด หลบแอบซ่อนตรงไหนก็ไม่พ้น แต่ไม่มีรูปร่างหน้าตาตัวตน อันนี้ฟังมาจากคลิปมุ้ยครับ ผมเลยว่าวิญญาณขันธ์หรือเปล่า ที่ทำหน้าที่รู้ในลักษณะวิสังขารอยู่?? แต่ถ้าจมไปกับสัญญาสังขาร ถ้าจมก็เป็นในฝ่ายสังขารไปหรือเปล่าครับ ??

 

การรับรู้ของวิญญาณขันธ์ มันมีขบวนการ
ที่ผ่านทวาร 6 ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มีกระทบ
เป็นต้นเหตุก่อนเจะเข้าไปถึงประตูทั้ง 6
จึงจะมีการคิดปรุง ปรุงคิดต่อมา
วิญญาณขันธ์(จิตปรุงแต่งเกิด)
ส่วนจิตแท้ทำหน้าที่
รู้กิริยาอาการต่างๆทั้งหลาย
ที่เกิดขึ้นกับวิญญาณขันธ์(จิตปรุงแต่ง)
อย่างตรงไปตรงมาอย่างไม่มียินดียินร้าย
(เพราะไม่มีการรับอารมณ์)
ลุงแมวเข้าใจแบบนี้และปฏิบัติแบบนี้ฮับ
แต่ยังฟังคลิปต่อเนื่องไปเพื่อความเข้าใจ
ที่ถูกต้องคับ

 

อีกอย่าง
คือเรื่อง
อาหาร 4
จะเป็นประโยชน์สำหรับ
นักศึกษาอย่างยิ่ง

 

อันนี้เพียงความเห็นนะครับ ไม่ใช่จะอิงแต่พระธาตุ
แต่ส่วนใหญ่ผม ฟังจากพระที่เป็นพระธาตุ เห็นหลายๆองค์แทบจะทุกองค์

แม้ภาษาโวหารที่ต่างกัน แต่ว่าผล ลงกันได้หมด ฟังแล้วไม่มีขัด
การสอน วิธี ทำ ลงกันได้ไม่มีเพี้ยน มีความเพียร มีวินัย
ลงได้ทุกบรรทัด เป็นแนวทาง เทียบเคียงกับตัวเองได้ฝึกไปเรื่อยๆฮับ

 

นี่ระหัส สมาชิก หรือ งวดนี้ ฮับ

 

แหม่ ถามพี่gooชื่อนางเสืองก็รู้แว้ว
ใบ้ตัวเลขเชยแว้ว
หวยสิบสองนักษัตรกำลังมา
ซื้อผ่านออนไลน์ 50 บาท มี เต็งโต๊ด
ฮึ ๆ