เหรียญพระโพธิสัตว์(กวนอิม) มูลนิธิเทียนฟ้า รุ่นแรก ปี2497 - วัตถุมงคล หลวงปู่พิศดู-ครูบากฤษดา

https://www.facebook.com/groups/308...549&hoisted_section_header_type=recently_seen



#เล่าให้ฟังพอเป็นแนวทาง ถึงภูมิธรรมเดิมขององค์หลวงปู่พิศดู
ตามที่เคยได้ยินได้ฟังมาจากลูกศิษย์หลวงปู่รุ่นใหญ่ รุ่นกลางหลายท่านที่เคยมีประสบการณ์ รวมถึงพระสุปฏิปันโนผู้มีญาณสัมผัสอันลึกซึ้ง ให้ข้อมูลตรงกันว่า.. หลวงปู่พิศดูท่านมีอุปนิสัยเป็นดั่งพระปัจเจกบุคคลไม่ค่อยเหมือนใคร ท่านเป็นพระที่ทรงอำนาจจิตอันกล้าแข็ง มีความลี้ลับ และมากด้วยฤทธิ์อภิญญาเหมือนพระโบราณสมัยพุทธกาล เนื่องด้วยเหตุที่ท่านบำเพ็ญเพียรในทางสมถะ วิปัสนากัมมัฏฐาน และเชี่ยวชาญในกสิณ 10 เป็นอันมาก ปูมหลังแห่งชาติภพท่านก็ยังเคยเกิดเป็นโยคีฤาษี ผู้บำเพ็ญพรตมาหลายภพนับชาติไม่ถ้วน ซึ่งวิถีธรรมแห่งอดีตของท่านนั้น ไม่ได้รีบเร่งทำลายอาสวะเพื่อหวังมรรคผลนิพพาน แต่อาศัยการสร้างสมอบรมจิตและ สร้างบารมีเพื่อสงเคราะห์มวลสรรพสัตว์ผู้ประสบทุกเข็ญ หลวงปู่ท่านเคยบอกไว้ว่า..
" แต่เดิมมาเราก็เคยปรารถนาพุทธภูมิมาก่อน..."
แต่กาลต่อมาท่านเห็นว่า จริตที่แท้จริงของท่านเหมาะสมและเลื่อมใสในปฏิปทาธรรมแห่งพระปัจเจกพุทธเจ้า ท่านจึงได้เปลี่ยนมาตั้งความปรารถนาในพระปัจเจกพุทธภูมิมาตลอดมา นับชาติอสงไขยเป็นมหากัปป์ จวบจนบารมีของท่านใกล้เต็มเปี่ยม และใน 2 ชาติสุดท้ายมานี้ตราบปัจจุบันชาติ ท่านก็ได้ถอนทุนแห่งความปรารถนาทั้งหมด รวบรัดตัดชาติ เดินวิปัสสนาความเพียร จนสำเร็จเป็นพระอรหันต์ขีณาสพ พร้อมด้วยจตุปฏิสัมภิทาฯ เป็นการเกิดครั้งสุดท้ายแห่งห้วงวัฏสงสารในชาตินี้ (หลวงปู่ท่านต้องอธิษฐานถอนปัจเจกพุทธภูมิถึง 2 ชาติเนื่องจากความอาลัยที่ได้บำเพ็ญเพียรมายาวนาน ภูมิธรรมเดิมจึงเหนียวแน่นมาก)
ด้วยภูมิจิตภูมิธรรมดังกล่าวมา ทำให้หลวงปู่พิศดูมีความพิเศษในบารมีธรรมอันละเอียดยอดยิ่ง ท่านคือพระอริยะเผ่าพงศ์อจินไตยองค์สำคัญอีกองค์หนึ่งแห่งยุค
มีพระครูท่านหนึ่งเคยให้ข้อมูลไว้ว่า ด้วยความที่หลวงปู่พิศดูท่านเคยเกิดเป็นฤาษีมาก่อน ดั่งมีสัญญาเก่าแห่งอดีตผูกเป็นสายญาณบารมีเอาไว้อยู่ ชาตินี้ท่านได้เคยสร้างและเสกรูปพระฤาษีเอาไว้ด้วยเช่นกัน ซึ่งรูปพระฤาษีดังกล่าวนี้ ท่านสร้างเอาไว้ไม่มากองค์นัก
เคยมีผู้นำพระฤาษีของหลวงปู่ไปให้พระที่มีญาณวิถีอันแก่กล้ารูปหนึ่งช่วยตรวจทางในดูให้ หลังจากหลวงพ่อรูปนั้นได้ขอบารมีและขออนุญาติใช้จิตตรวจดูแล้ว ท่านได้กล่าวออกมาอย่างปีติว่า.. หลวงปู่ท่านเลิศทางฤทธิ์มาก พระฤาษีนี้หลวงปู่ท่านได้อธิษฐานไว้เสมือนเป็นตัวแทนของท่านเมื่อสมัยที่เป็นฤาษีใหญ่ และฤาษีองค์นี้หลวงปู่ยังอธิษฐานให้เป็นสื่อกลางไปถึงบรมครูฤาษีทั้ง 108 องค์ได้อีกด้วย นับว่าท่านมีความเป็นอัจฉริยภาพอันล้ำลึกในเรื่องของภูมิจิตที่พิสดารที่สุดองค์หนึ่ง มีความโดดเด่นเฉพาะตัวอย่างไม่มีผู้ใดเสมอเหมือน..
** นี่เป็นเพียงความเป็นมาในด้านหนึ่งเท่านั้น ยังมีอีกหลายๆด้านที่แสดงถึงคุณธรรมอันพิเศษของหลวงปู่ท่าน
เรื่องราวของพระอริยเจ้า และพระอภิญญา เป็นเรื่องอจินไตย มักจะมีอะไรที่ฟังแล้วดูเหนือธรรมชาติ (แต่จริงๆแล้วเป็นเรื่องธรรมชาติที่มีอยู่เช่นนี้เอง เพียงแต่เกินกว่าเราจะไปคาดคิด) ขอให้ทุกท่านอ่านศึกษาด้วยใจที่เป็นกลาง ท่านใดที่ยังมีความแคลงใจ อ่านแล้วก็ขอให้ผ่านไป สิ่งใดที่เป็นประโยชน์ก็รับฟังเอาไว้ ส่วนท่านใดที่เชื่อในบารมีธรรมขององค์หลวงปู่ก็ให้ศึกษาเพื่อเจริญศรัทธา และเป็นกำลังใจในการปฏิบัติต่อไป..

 

https://www.facebook.com/groups/308...ection_header_type=recently_seen&locale=th_TH


เหตุการณ์สำคัญที่ทำให้ผู้คนได้รู้จักองค์หลวงปู่พิศดู
เมื่อประมาณเดือน กรกฎาคม พ.ศ.2542 ได้เกิดฝนตกหนักบริเวณพื้นที่ กิ่งอ.เขาคิชฌกูฏ และอำเภอใกล้เคียง ติดต่อกันนานหลายวัน ทำให้เขาคิชฌกูฏที่มีลักษณะเป็นดินทรายปนหิน พังถล่มลงมา ทั้งท่อนไม้ ต้นไม้ นับพันนับหมื่นท่อนได้หักโค่งลงมาอย่างถอนรากถอนโคน และไหลโหมกระหน่ำลงมาตามลำธารธรรมชาติสายต่างๆ จึงทำให้เกิดโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ที่สุดเป็นประวัติศาสตร์ เหตุการณ์หนึ่งของชาวจันทบุรี
โดยก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวเพียง 7 วันนั้นเอง องค์หลวงปู่ท่านก็ได้บอกเตือนชาวบ้านที่มาทำบุญที่วัดถึงภัยธรรมชาติอันจะเกิดขึ้นอีกเพียงไม่กี่วัน แต่ก็ไม่ค่อยมีใครสนใจกับคำเตือนนั้นเท่าที่ควร ถึงแม้จะมีลูกศิษย์บางคนไปช่วยประกาศเตือนชาวบ้านนั้นทราบอีกแรงก็ตาม ท่านก็ได้แต่ปลงธรรมสังเวช แต่ท่านก็ยังรับรองสถานที่ๆปลอดภัยที่สุดให้กับผู้ที่เชื่อในองค์ท่านว่า " ที่อื่นเราไม่รับรองนะ แต่ที่วัดเทพฯนี่ปลอดภัยแน่นอน " พอผ่านไปได้เพียง 7 วันเขาคิชฌกูฏก็เกิดพังถล่มลงมา ทำให้ท่อนไม้ท่อนซุงดังกล่าวที่ไหลลงมาตามกระแสน้ำป่าอย่างบ้าคลั่งด้วยกำลังมหาศาล ยากยิ่งที่สิ่งใดจะมาต้านทานไว้ได้..!!! แต่ด้วยเดชะบุญ มหาบารมีธรรม บวกกับกำลังฤทธิ์ขององค์หลวงปู่พิศดู กระแสทะเลซุงที่กำลังโหมกระหน่ำลงมาผ่านพื้นที่ของวัดนั้น ปรากฏเหมือนเป็นปาฏิหาริย์ เพราะได้มีท่อนซุงขนาดใหญ่จำนวนหลายท่อนได้ไหลลงมาเรียงซ้อนกันเป็นกำแพงตามแนวขอบเขตริมฝั่งคลองของวัด ทำให้กระแสน้ำที่ไหลมาได้ปะทะกับท่อนซุงอย่างจัง ทำให้กระแสน้ำนั้นได้หักเหเหลี่ยนทิศทางไป จึงเกิดเป็นคลองสายที่สองขึ้นขนาบกับคลองสายเก่าที่มีอยู่แต่เดิม วัดของท่านจึงรอดพ้นมหาภัยด้วยปาฏิหาริย์ ทั้งๆที่มีกุฏิริมน้ำตั้งขวางทางอยู่ แต่ก็กลับหาอันตรายได้ไม่ แต่เป็นที่น่าเวทนา ที่กระแสน้ำป่าทะเลซุงนั้นได้ไหลลงไปตามลำคลอง พัดถล่มทำให้อาคารสถานีตำรวจเก่าเกิดความเสียหายราบเห็นหน้ากลอง ถนนและการคมนาคนถูกตัดขาดสิ้นเชิง (แต่ทราบมาว่าไม่มีรายงานถึงผู้เสียชีวิต..) ข่าวการรอดพ้นจากภัยธรรมชาติของวัดเทพธารทอง ทำให้เป็นที่สนใจของผู้คน รวมทั้งสื่อวิทยุ หนังสือพิมพ์หลายฉบับก็ต่างประโคมข่าวปาฏิหาริย์ในครั้งนี้ องค์หลวงปู่พิศดู และวัดเทพธารทอง จึงเป็นที่รู้จักของบุคคลทั่วไปนับตั้งแต่บัดนั้นเอง เคยได้ถามองค์หลวงปู่ว่า เหตุการณ์ตอนนั้นองค์หลวงปู่ทำอย่างไร ท่านก็ตอบว่า " เราก็นอนก่ายเกกสวดมนต์อยู่ที่กุฏิเฉยๆ " และยังบอกอีกว่า " เราก็เลยดังเพราะซุง "
ซึ่งในช่วงระยะนั้นนั่นเอง องค์หลวงปู่จึงได้แจกพระกสิณที่ท่านตั้งใจสร้างไว้ ให้แก่บรรดาลูกศิษย์ และผู้ที่มากราบ พระกสิณจึงเริ่มเป็นที่รู้จักกันบ้าง ลูกศิษย์รุ่นเก่าที่ได้รับแจกต่างทราบกันดี และเป็นที่หวงแหนกันมาก เพราะเป็นสิ่งที่มีคุณค่าทางใจมากครับ..
cr.sira pop

 

https://www.facebook.com/groups/308...ection_header_type=recently_seen&locale=th_TH



#หลวงปู่ได้สั่งงานเอาไว้
เมื่อต้นปี 2553 หลวงปู่พิศดูได้ปรารภกับผู้เขียนไว้ว่า..
" วัดเทพ(ธารทอง)นี่ยังไม่มีโบสถ์ ต่อไปถ้าเราไม่อยู่แล้ว ถ้าวัดเทพจะสร้างโบสถ์ ให้เอาวิหารท่านพ่อลีทำเป็นโบสถ์นะ วิหารท่านพ่อลีทำเป็นโบสถ์ได้.."
ผู้เขียนรับคำสั่งจากองค์หลวงปู่โดยตรง และได้เก็บเรื่องนี้เอาไว้ จนกระทั่งหลวงปู่มรณภาพลง ได้มีเจ้าอาวาสองค์ใหม่มารับหน้าที่การปกครองดูแลวัดแทน นั่นก็คือท่านพระอาจารย์เกรียงไกร(ดิน) เจ้าอาวาสวัดเทพธารทองรูปปัจจุบัน ท่านมีดำริอยากจะสร้างโบสถ์เพื่อเป็นถาวรวัตถุสำคัญประจำวัด ซึ่งจะสามารถใช้ในการทำสังฆกรรม และบวชพระภิกษุได้ ผู้เขียนจึงได้นำเรียนปรึกษากับท่านพระอาจารย์เกรียงไกร ถึงคำสั่งที่หลวงปู่ได้บอกไว้ ท่านพระอาจารย์ก็บอกว่า..
" ดีเลยเราก็กำลังมองหาที่จะสร้างโบสถ์อยู่ ก็ยังมองๆอยู่ว่าวิหารนี้จะทำเป็นโบสถ์ได้ ถ้าหลวงปู่สั่งหมอเอ็กส์ไว้แบบนี้ ต่อไปต้องทำตามที่หลวงปู่สั่ง คือรีโนเวทวิหารท่านพ่อลีหลังนี้ให้เป็นโบสถ์ เราก็ว่าดีนะหลวงปู่คงมองเห็นอนาคตจึงได้สั่งเอาไว้.."
ถึงแม้วิหารหลังนี้จะมีพื้นที่ไม่ได้ใหญ่โตนัก แต่ก็พอมีพื้นที่ในการประกอบสังฆกรรมและบวชพระภิกษุสงฆ์ได้อย่างสบาย ซึ่งโครงการการบูรณะวิหารหลังนี้ และปรับปรุงต่อเติมให้เป็นโบสถ์โดยสมบูรณ์ จะเริ่มทำโครงการนี้ในปี 2569 ผู้เขียนจึงขอใช้พื้นที่นี้บันทึกเอาไว้ให้ทราบโดยทั่วกันครับ..

 

ed256041046th ตลิ่งชัน

 

"กราบเรา กราบที่ไหนก็ได้ แค่คิดถึงก็พอ_เรารู้"

 

ed256046105th จรเข้บัว

 

"กราบเรา กราบที่ไหนก็ได้ แค่คิดถึงก็พอ_เรารู้"

 

ed352668915th จรเข้บัว

 

ว่าด้วยเรื่องน้ำมนต์..
น้ำมนต์ขององค์หลวงปู่นั้นมีความศักดิ์สิทธิ์มาก และมีผู้มาขอเมตตาให้ท่านทำให้ไม่ได้ขาด น้ำมนต์ของท่านได้ถูกนำไปประกอบพิธีสำคัญๆหลายพิธีมาแล้ว แต่ว่าการทำน้ำมนต์ของหลวงปู่ท่าน ท่านไม่ได้ทำเหมือนกับที่อื่นๆเขา คือแทบจะไม่เคยมีการใช้เทียนหยด หรือโยงสายสิญจน์ใดๆ เพียงแต่ผู้ต้องการให้ท่านทำน้ำมนต์ ก็เตรียมน้ำมาเท่านั้นเอง ซึ่งส่วนใหญ่ที่เห็นจะเป็นน้ำดื่มบรรจุขวดยี่ห้อต่างๆ เอามาทีเป็นแพ็คๆ เอามาให้ท่านอธิษฐาน ท่านก็จะสวดมนต์ให้บ้าง เท่าที่จำได้บทที่หลวงปู่ท่านใช้อธิษฐานน้ำมนต์ มีด้วยกันหลายบท เช่น สักกัตวาบ้าง มหาเมตตาบ้าง คาถาท่านพ่อลีบ้าง คาถาวันโลกดับบ้าง ...ฯลฯ ตามแต่ท่านจะหยิบยกมาสวดให้เพื่อเป็นกำลังใจ หรือถ้าผู้ที่ไม่ได้เตรียมน้ำมาเอง น้ำดื่มที่บรรจุขวดที่มีญาติโยมถวายมา ท่านก็แจกต่อไปบ้างก็มี บางครั้งแจกออกไปโดยที่ไม่ได้สวดมนต์ก็มี ก็เพราะว่าท่านเสกของท่านไว้เรียบร้อยอยู่แล้ว หลวงปู่ท่านเคยบอก ของที่อยู่ในกุฏิของท่านศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดและเป็นของเสกหมดทุกอย่าง
น้ำมนต์ที่องค์หลวงปู่อธิษฐานนั้น ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า ใสเป็นประกายเพชรและมีรัศมีพวยพุ่งออกมาสว่างมากๆ.. คนที่หน้าตาหมองคล้ำเนื่องจากถูกกระทำ หรือดวงตก ฯลฯ พอโดนน้ำมนต์ขององค์หลวงปู่เข้าไป ในหน้าที่หมองคล้ำกลับดูสว่างสดใสขึ้นทันที
บางคนหลวงปู่เมตตาให้เอาน้ำมนต์ไปใช้ล้างหน้า ล้างไปท่านก็ให้สวดคาถาไปด้วยว่า..
" พระพุทธังล้างหน้า พระธรรมมังล้างทุกข์ พระสงฆ์เพิ่มสุขสวัสดีมีชัย
อิติปิโสภะคะวา ในโลกหล้าไม่มีใครสู้ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ได้.."
นี้เป็นคาถาล้างหน้าขององค์หลวงปู่ ที่ท่านมอบให้ลูกศิษย์ของท่านให้สวดล้างหน้าตอนเช้าๆ เป็นเมตตา สง่าราศรีดีนักแล..
(Cr. sira pop)

 

ท่านพ่อลี สอนว่า ....

คนที่ไม่เอา (ไม่ต้องการอะไร) นั่นแหละ เขากลับจะได้ ส่วนคนที่จะเอา นั่นแหละกลับจะไม่ได้

เปรียบเหมือนของที่เขาทำมาถวายพระ ถ้าพระท่านรับไว้แล้ว ท่านส่งให้แก่คนอื่นต่อไป เมื่อคนเขาเห็นว่าท่านไม่มีของสิ่งนั้น เขาก็จะไปหามาถวายท่านใหม่ ถ้าเขาเห็นว่ามีเสียแล้ว เขาก็ไม่หามาให้อีกฉันใด การสละละทิ้ง

ความอวดหยิ่งเป็นของคนพาล ความเกะกะระรานเป็นของคนจองหอง ความคะนองเป็นของคนหนุ่มสาว ความกลุ้มใจไม่เข้าเรื่องเป็นของผู้หญิง

ความสงบนิ่งเป็นของคนบัณฑิต ความรู้จักคิดผ่อนผันเป็นของคนผู้ใหญ่ ความร้องไห้เป็นของเด็กทารก ความมุ่นหมกอยากได้เป็นของคนโลภ

ถ้าใจของเราเป็นโทษเสียแล้ว จะไปทำบุญทำทานอะไรก็ไม่ได้ผล เหมือนกับเราขนปุ๋ยไปใส่ต้นไม้ที่ตายแล้ว

เมื่อเราอยากกินน้อยหน่าสัก ๑ ลูก ก็ย่อมไม่ได้ผลสมใจเพราะปุ๋ยที่ขนไปใส่โคนต้นน้อยหน่านั้น มันก็ไปดีอยู่กับหญ้า แตงกวา ผักเสี้ยน ผักขมหมด หาเป็นประโยชน์แก่ต้นน้อยหน่า ซึ่งเราต้องการจะกินผลของมันนั้นไม่

ฉันใดก็ดี ความสำเร็จของเราคือ ต้องการจะละตัว โลภะ โทสะ โมหะให้หมดไปก็ย่อมไม่ได้ผล

ทำแต่บุญทานภายนอก แต่ไม่ทำกุศลภายในใจ บุญทานนั้น ก็เท่ากับปุ๋ยของกุศลเท่านั้น

การที่เราพากันเสียค่ารถค่ารา เดินทางมาครั้งนี้ อย่าได้คิดว่าเป็นความเหน็ดเหนื่อย ให้คิดว่าเป็นการบุญการกุศลอย่างหนึ่ง

โลกียทรัพย์ นั้นเป็นเพียงเครื่องถ่ายท้อง อริยทรัพย์ นั้นเป็นเครื่องถ่ายเวรถ่ายกรรม เราแสวงหาอริยทรัพย์ไว้ ก็เพื่อจะได้เป็นเครื่องสำหรับถ่ายทุกข์ ถ่ายโทษของตัวเราเอง ถ้าเราไม่มีอะไรชำระล้างมลทินโทษเหล่านี้ เราก็จะต้องได้แต่ความทุกข์ทับทวีมากขึ้น เช่นเดียวกับคนที่กินๆ เข้าไปท่าเดียว แล้วไม่ได้ถ่ายออกออกมา มันจะเป็นความทุกข์เพียงไร มลทินโทษของเราก็เช่นเดียวกัน

เหตุฉะนั้น เราทั้งหลายจงพากันสับสร้างบุญกุศลไว้เพื่อเป็นอริยทรัพย์ สำหรับถ่ายโทษของเราให้หมดสิ้นไป

อริยทรัพย์ เหล่านี้คืออะไร พูดโดยส่วนรวมแล้ว ก็คือ กาย วาจา ใจ ของเรานี้แหละ

มรณญฺจ คือ ให้ระลึกถึงความตาย

ความตายนี้ ...... เป็น สิ่งสำคัญยิ่ง เป็นสิ่งไม่มีใครต้องการ

เพราะมันเป็นสิ่งที่คับใจเราอย่างยิ่ง ดังนั้น ..ท่านจึงสอนให้หมั่นระลึกถึงความตายไว้

ความจริงการระลึกถึงความตาย นี้ จะเป็นกุศลอย่างสำคัญทีเดียว .....

แต่ ...ถ้าเรา ไประลึกถึงเผินๆก็กลัวตาย .....ถ้าเรา “ระลึกให้ถึงความจริง” ของมัน จนเลยออกไปจากความตายแล้วเราก็

จะไม่กลัวตาย

เรื่อง ตาย เป็นปัญหาอย่างสำคัญ ถ้าเรา ไม่ต้องการตาย ก็ควรจะ ...

.. ระลึกให้ถึงความจริงแล้วเราก็จะไม่ตาย ..

"ใจที่เป็นธรรมะ คือ ใจที่เป็นปกติ เยือกเย็น ใจสบาย ส่วนใจที่ไม่เป็นธรรมะ ก็คือ ใจที่หงุดหงิดฟุ้งซ่าน ใจไม่สบาย

ถ้าสบายใจ รัศมีของความสบายก็จะเปล่งออกมาที่กายเป็นกายสบาย จะอยู่ที่ไหนก็สบาย จะกิน จะนอน เดิน นั่งก็สบาย เงินจะมีใช้ก็สบาย จะไม่มีใช้ก็สบาย จะให้หมดก็สบาย ใครจะว่าดีก็สบาย ว่าไม่ดีก็สบาย

ส่วนใจที่ไม่มีธรรมะนั้น รัศมีของความไม่สบายก็จะเปล่งออกมาที่กาย เป็นกายที่ไม่สบาย ใจก็ผีสิง กายก็ผีสิง ส่วนใจที่สบายนั้นก็คือ ใจที่เทวดาสิง"

"ความโกรธฉุนเฉียว อันเกิดขึ้นจากเจตนาชั่วบ้าง เจตนาดีบ้าง แต่ไม่สมดุลกันแล้ว ย่อมเกิดหงุดหงิดขึ้นในใจ ก็ควรระงับไว้ด้วยดี อย่าให้กำเริบลุกลาม เพราะความโกรธ

•เราเองก็ไม่ชอบ คนอื่นก็ไม่ชอบ•

ฉะนั้น จึงจัดว่าเป็นความชั่วชนิดหนึ่ง ควรอดกลั้นรักษาสติอารมณ์ให้เรียบร้อยสม่ำเสมอ ความโกรธนั้นจึงจะค่อยลดเบาบางไม่เจริญขึ้นได้ จึงเรียกว่า เป็นผู้มีความเพียรระวังรักษาความชั่วมิให้เกิดเป็นลำดับ"

... #ท่านพ่อลี ธมฺมธโร ...

วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

 

ed256058727th บางใหญ่

 

หลวงปู่เคยสอนว่า
" บุญกุศลถ้าทำให้ต่อเนื่องได้จะดี จะทำมากทำน้อยก็ได้ เมื่อมีโอกาสก็ให้ทำไปตามกำลัง.."
(เมื่อทำบุญได้อย่างต่อเนื่อง อานิสงส์ก็ย่อมส่งถึงเราอย่างต่อเนื่องเช่นกัน ผู้นั้นจะเป็นผู้มีแต่ความโชคดีอยู่เสมอ)
" ถ้าไม่มีเงิน หรือข้าวของที่จะทำบุญ ก็ให้ สาธุๆๆ อนุโมทามะ กับคนที่เขาทำ ก็ได้บุญเหมือนกัน.."
" บุญ เป็นของจริง ถ้าทำจริง ศรัทธาจริง ก็ได้ผลจริง.."
" ทานรวย ศีลสวย ภาวนาฉลาด.."
(การทำบุญมีอยู่หลายทาง แต่ละทางก็ให้ผลต่างกันไป
ใครอยากรวย ให้ทำทานมากๆ ใครอยากเกิดมาหล่อสวย ก็ให้รักษาศีลให้บริสุทธิ์เสมอ ใครอยากเกิดมามีปัญญาดี ก็ให้เจริญภาวนามากๆ )
ชีวิตคนเรานั้นไม่แน่นอน จงอย่าคิดว่า ชีวิตนี้เราทำบุญไว้เยอะแล้ว หรือเมื่อไหร่ค่อยทำก็ได้ เพราะบุญที่ทำเปรียบเสมือนอริยทรัพย์ที่สะสมเอาไว้ใช้ในอนาคต หรือในภพหน้าๆ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ เราสามารถตักตวงบุญกุศลได้ตลอดเวลา การเกิดเป็นคนนั้นเป็นเรื่องยาก และคนเรานี้แหละที่สามารถสร้างสมบุญ กุศล บารมี ได้ดียิ่งกว่าภูมิใดๆ เพราะครบถ้วนด้วยองค์ประกอบที่จะกระทำได้
บุญที่ทำนี้อาจส่งผลได้ภายในชาตินี้ หรือชาติหน้าก็ได้ ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยหลายอย่าง เราไม่จำเป็นต้องไปคาดหวังหรือเร่งให้บุญส่งผลให้เราสมปรารถนาโดยเร็ว เพราะอาจจะทำให้บุญนั้นกลายเป็นอัตตาบุญไป
และเมื่อทำบุญแล้ว จะอธิษฐาน หรือไม่อธิษฐานก็ได้ ยังไงอานิสงส์แห่งบุญนั้นย่อมให้ผลแก่เราตามเหตุปัจจัยอันเหมาะสมเป็นแน่แท้อยู่แล้ว แต่ถ้าเราต้องการจะอธิษฐาน ครูบาอาจารย์ท่านสอนว่า บุญเป็นของดี เป็นของสูง บุญเป็นของพึ่งได้จริง เพราะฉะนั้นให้อธิษฐานในเรื่องสูงๆไว้ก่อน เช่น ขอบุญที่ทำนี้จงเป็นปัจจัยต่อมรรคผลนิพพาน หรือ หากข้าพเจ้ายังไม่ถึงซึ่งพระนิพพาน ก็ขอให้เกิดมาพบพระพุทธศาสนา ขอให้มีปัญญารู้แจ้งในธรรมได้โดยฉับพลัน ส่วนจะอธิษฐานให้รวย ให้สวย ให้ฉลาด หรือให้สุขภาพแข็งแรงนั้น เข้าใจว่าคงไม่จำเป็นนัก เพราะอย่างไรเสีย ผลลับในการกระทำนั้นย่อมสะทัอนกลับมาเป็นแม่นมั่น ใครที่บริจาคทานก็ต้องรวย ใครรักษาศีลบริสุทธิ์ก็ต้องสวย ใครภาวนามากก็ต้องฉลาด ใครไถ่ชีวิตสัตว์ สร้างสถานพยาบาล หรือดูแลผู้ป่วย ก็ย่อมมีสุขภาพแข็งแรง มีอายุยืน เป็นเช่นนี้เอง(ตถตา)
และการทำบุญนั้นยังมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมากมาย ซึ่งผู้ที่เป็นนาบุญ หรือองค์แห่งบุญเหล่านั้น ก็ยังมีผลต่างเช่นกันอีก เช่น เมื่อทำบุญกับพระอริยะ ก็ย่อมได้อานิสงส์มากกว่าทำบุญกับพระที่ทรงศีลปกติ ทำบุญกับพระที่ทรงศีล ก็ย่อมได้อานิสงส์มากกว่าทำบุญกับพระที่ศีลไม่บริสุทธิ์ ลดหย่อนกันไปตามลำดับ...
แต่บุญที่สามารถทำได้กับตนเอง โดยที่ไม่จำเป็นต้องไปทำที่อื่น และไม่ต้องลงทุนใดๆ ก็คือการเจริญจิตภาวนา เรื่องนี้หลวงปู่สอนว่า..
" แค่ภาวนา พท-โธ ก็ได้บุญแล้ว ไม่ต้องลงทุนอะไร พุท-เข้า โธ-ออก บอกทางบุญ.."
( ภาวนาดูลมหายใจเข้า-ออก )
และการทำบุญ หรือทำความดีต่างๆนั้น เราสามารถอุทิศให้แก่ใครก็ได้ ให้เขาได้อนุโมทนา เพื่อให้มีส่วนในบุญที่เราได้ทำนี้ ไม่ว่าผู้นั้นจะยังมีชีวิตอยู่ หรือล่วงลับไปแล้วก็ตาม
แต่สิ่งสำคัญที่สุด การทำบุญให้ได้ผลดีนั้น จำเป็นต้องประกอบด้วยใจศรัทธา ทำแล้วไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น และพยายามลดละซึ่งบาป อกุศลอันเศร้าหมองต่างๆ เพื่อยกระดับจิตของตนให้สูงยิ่งๆขึ้นไป...
(ข้อมูลคุณsira pop)

 

https://www.facebook.com/groups/257834284699496/posts/2137555610060678/

#ชี้แจงข้อมูลเกี่ยวกับล็อกเก็ต "แก้วเก้าประการ"
จากการสอบถามและตรวจสอบข้อมูลกับศิษย์ผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้อง ได้รับข้อมูลที่น่าเชื่อถือ ดังต่อไปนี้:
1. ล็อกเก็ต “แก้วเก้าประการ” (ของแท้)
#ของเก๊เก่า)
ไม่ได้ขออนุญาตจากครูบา หรือ ทางวัดแต่อย่างใด
ไม่ได้ผ่านการปลุกเสกใดๆจากทางวัด
ไม่มีข้อมูลชัดเจนเกี่ยวกับจำนวนที่จัดสร้าง
มวลสารที่อุดไม่ได้มาจากทางวัด แต่เป็นการผสมกันเอง
บุคคลที่จัดสร้าง เป็นคนเดียวกันกับผู้สร้าง“พระฤาษี” เนื้อผงซึ่งคาดว่าสร้างขึ้นช่วงเวลาใกล้เคียงกัน
ทางวัด ไม่ทราบ ว่ามีการจัดสร้างล็อกเก็ตรุ่นนี้ขึ้น
แม้ภายนอกจะดูเก่า แต่ถือว่าเป็น “#ของเก๊เก่า” เพราะ ไม่ผ่านพิธีปลุกเสก และไม่ใช่การจัดสร้างอย่างถูกต้องไม่จัดเข้าทำเนียบได้ตามข้อมูลนี้
ช่วง 2–3 ปีที่ผ่านมา มีการนำออกมาจำหน่ายเป็นจำนวนมาก เท่าที่สืบทราบมาหลุดมาจากแถวๆลำปางก่อน
ลักษณะภายนอกคล้ายกับรุ่น “แก้วเก้าประการ” จึงทำให้บางรายเรียกชื่อผิดหรือเข้าใจคลาดเคลื่อน
ข้อสรุป
ด้วยทางคณะแอดมินพึ่งเข้ามาไม่กี่ปี และไม่ได้อยู่ในช่วงเวลาการจัดสร้างรุ่นดั้งเดิม จึงได้ดำเนินการค้นหาข้อเท็จจริงจากแหล่งคณะผุ้ใหญ่ศิษย์ยุคแรกที่เชื่อถือได้ และขอแจ้งให้สมาชิกทุกท่านทราบ เพื่อป้องกันความเข้าใจผิด พร้อมทั้งยืนยันข้อมูลที่ถูกต้องตามความเป็นจริง

https://www.facebook.com/groups/257834284699496/posts/2137295963419976/