ประสบการณ์ ธรรมะ พระเครื่อง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จ.อยุธยา

ขี้เกียจทำกับข้าวถวายหลวงปู่



โดย พี่สิทธิ์

ภรรยาของโยมอุปัฏฐากคนหนึ่งของหลวงปู่ดู่ เล่าให้ฟังว่า โดยปรกติแล้วพวกเขาจะจัดเตรียมอาหารและสิ่งของสำหรับไปถวายภัตตาหารเพลและถวายสังฆทานกับหลวงปู่ดู่เป็นประจำทุกวัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของกับข้าวนั้น เขาจะตั้งใจทำอย่างประณีตทุกครั้ง แต่มีอยู่วันหนึ่ง กิเลสตัวขี้เกียจมีกำลังมาก ประกอบกับวันนั้นนอนตื่นสาย เขาจึงได้เตรียมอาหารแบบลวก ๆ โดยทำกับข้าวเป็นสะเดาน้ำปลาหวาน แต่ครั้งนี้ ไม่ใช่น้ำปลาหวานทรงเครื่องอย่างทุกคราว หากแต่เป็นน้ำปลาผสมกับน้ำมะขามเปียก แล้วซอยหอมแดง ใส่พริกขี้หนูสดลงไปทั้งเม็ดโดยไม่ได้ทอด ไม่ได้หั่น จากนั้น ก็รีบเร่งเดินทางไปวัดสะแก

เมื่อไปถึงวัดสะแกก็ได้ทราบจากคุณลุงผู้ที่มีหน้าที่คอยนำกล่าวคำถวายภัตตาหารและสังฆทาน บอกว่าทุกอย่างพร้อมแล้ว แต่หลวงปู่บอกว่า “ให้รอตาอู๋ก่อน” และเมื่อพวกเขากราบหลวงปู่เรียบร้อยแล้วก็รีบนำอาหารถวายท่านโดยวางปิ่นโตซ้อนปิ่นโตผู้อื่นไว้ด้านหน้า เนื่องจากว่ามีผู้นำภัตตาหารมาถวายท่านมากมายจนเต็มพื้นที่ ครั้นถวายเสร็จก็ถอยออกมา คุณลุงท่านนั้น ก็ทำท่าจะหยิบปิ่นโตดังกล่าวออกไปวางไว้ทางอื่น แต่หลวงปู่ท่านใช้ช้อนกดปิ่นโตไว้ คุณลุงจึงไม่กล้าย้ายที่ หลังจาก บรรดาผู้ที่มาถวายภัตตาหารได้กล่าวคำถวายสังฆทานแล้ว หลวงปู่ท่านรับสังฆทานเรียบร้อยจึงลงมือฉันภัตตาหาร พวกเขาสังเกตว่าท่านเมตตาฉันสะเดาน้ำปลาหวานที่พวกเขาจัดเตรียมไปถวาย (ด้วยความขี้เกียจ) นั้นด้วย พลันก็นึกเสียใจมาก ขนาดว่าทำด้วยความขี้เกียจ ทำแบบลวก ๆ ท่านก็ยังเมตตาฉันให้ศิษย์ได้ปลื้มใจ

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พวกเขาจึงบอกกับตัวเองว่า ต่อแต่นี้ไป ศิษย์จะไม่เป็นคนมักง่าย หรือขี้เกียจอีก พวกเขาได้แต่ระลึกถึงความเมตตาที่ท่านมีต่อลูกศิษย์ลูกหาของท่านอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ตราบจนทุกวันนี้

 

อยากไปพระนิพพาน



ผู้ที่มากราบนมัสการหลวงปู่หลายๆ คน มาถึงก็แจ้งความประสงค์กับหลวงปู่ ปรารถนาไม่เกิด อยากไปนิพพานในชาตินี้ จะได้พ้นทุกข์ บางคนก็ตั้งเจตนาจริง บางคนก็พูดไปอย่างนั้น หลวงปู่เคยให้ข้อคิดสำหรับคนที่ไม่ตั้งใจจริงเหมือนคำพูดที่ปรารถนา ว่า

"อยากจะไปนิพพาน แต่ศีล ๕ ยังรักษาไม่ได้ จะไปได้อย่างไร"

"วันนี้มีผู้หญิงอยู่คนมากราบข้า บอกว่าจะไปนิพพาน ข้าไม่พูดแต่มองดู ปากยังทาแดงแจ๋ เล็บตีนเล็บมือยังแดงแจ๋ หัวตะพานจะไปถึงหรือเปล่า"

ดังนั้น หลวงปู่จึงสอนพวกเราทั้งหลาย เมื่อตั้งใจสิ่งใดแล้ว ต้องทำหรือปฏิบัติจึงจะสมปรารถนา หลวงปู่ทวดกล่าวว่า

"การปฏิบัติจะตัดภพชาติให้สั้นลงทีละครึ่ง เช่น ถ้าเราจะเกิดอีก ๑๐๐ ชาติ ก็เหลือ ๕๐ ถ้าจะเกิด ๒๐ ชาติ ก็เหลือ ๑๐"

ผู้เขียนเคยอ่านหนังสือ หลวงพ่อจรัล วัดอัมพวัน ท่านเคยเปรียบเทียบดังนี้

"ทำทานเหมือนการไปด้วยถ่อ รักษาศีลไปด้วยรถยนต์ ภาวนาก็ขี่เรือบินไป อาจถึงนิพพานได้ในชาตินี้"

คนโบราณจึงกล่าวไว้ว่า

"ใกล้ก็ไม่ใกล้ ไกลก็ไม่ไกล มองเห็นไวไว เป็นทิวลิบลิบ"

ซึ่งเทียบได้กับพระนิพพานคือปลายจมูกนี่เอง หลวงปู่กล่าวว่า

"จะว่ายากก็ไม่ใช่ จะว่าง่ายก็ไม่เชิง ผู้ปฏิบัติพึงรู้เองเห็นเอง เพราะเป็นปัจจัตตัง"

 

แฮ่ๆ ภาพนี้ผมยังไม่เคยเห็นเลยครับ น้ำลายไหลเลยครับ (ping-love

 

อนุโมทนาด้วยครับ ตั้งใจอ่านดีๆแล้วจะมีกำลังใจฮึกเหิมในการปฎิบัติมากครับ

ราคาถูกด้วย 300 บ.เอง ผมก็เก็บไว้เอง 3 เล่มครับ อิอิ ใครยังไม่มีไปหาบูชาที่วัดสะแกโลดครับ

 

งาม และ หายาก เลยนะครับพี่สุขุม



ผมก็มีพระที่ อ.ศุภรัตน์ สร้างถวายหลวงปู่ปลุกเสกเหมือนกันองค์หนึ่งคือ พระผงพิมพ์เล็บมือ เกศา 5 คณาจารย์ มีภาพลงในหนังสือกายสิทธิ์ 2 น่ะครับ แต่ก็ไม่รู้ว่ามีเกศาท่านใดบ้างครับ ท่านใดรู้ช่วยตอบทีครับ องค์นี้ผมหักคอจากหลานของ อ.ศุภรัตน์ ครับ ด้านหลังรู้สึกจะมีตำหนิกลมๆ แต่ผมดันเอาจีวรหลวงปู่ไปปิดไว้ครับ เลยไม่เห็น แหะๆ

 

ผู้หญิงไปได้หรือไม่



มีนักปฏิบัติท่านหนึ่งนำข้อข้องใจมากราบเรียนหลวงปู่ดังนี้

นักปฏิบัติ "ลูกปฏิบัติไปถึงวิมานแก้วไปเฝ้าพระพุทธเจ้าได้ ชาตินี้ลูกไปนิพพานได้ไหมเจ้าคะ"

หลวงปู่ยิ้ม "หลับตาไปได้ แล้วลืมตาไปได้หรือเปล่า"

นักปฏิบัติ "ยังเจ้าค่ะ"

หลวงปู่ "ต้องทำให้ได้ทั้งหลับตาและลืมตา หลับก็เห็นพระ ลืมก็เห็นพระ อย่างนี้ไปได้แน่นอน"

หลวงปู่ท่านบอกผู้เขียนว่า

"ทุกอิริยาบท ถ้าเราเห็นพระได้ จิตของเราจะไม่ฟุ้งซ่าน ไม่เคลื่อนจากความดี พระมีอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่งไหว้ตรงไหนก็เจอ"

ทำให้ผู้เขียนนึกถึงคำพูดของ หลวงปู่อินทร์ จันทูปโม ที่ว่า

"ที่กล่าวว่า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต เป็นสิ่งจริงแท้ เพราะพออาตมาได้ธรรม มองไปทางไหนก็เจอแต่พระ บนอากาศก็มี บนบกก็มีไหว้ได้ทั้งนั้น เกิดความซาบซึ้งในธรรมจนน้ำตาไหล ถ้าใครไม่รู้มาเห็นเข้าคงนึกว่า อาตมาบ้าแน่นอน"

 

หมายถึงผมไปเห็นที่ไหนเหรอครับ ขออภัยบางทีเขียนอะไรไว้ที่ไหนบ้างก็จำไม่ได้

โดยปกติแล้วเหรียญพระปรกองค์เล็กหาชมยากครับ ผมเคยเห็นแต่ในหนังสือและที่พี่สุขุมเคยออกให้บูชาเท่านั้นเองครับ ของจริงยังบ่เคยเห็นเลย

 

ผมพึ่งได้ข่าวมาจากศิษย์ของหลวงตาม้าที่เชียงราย อ.เวียงชัย แจ้งมาว่าได้นิมนต์ หลวงตาม้า ให้ท่านขึ้นมาโปรดลูกศิษย์ที่เชียงรายโดยตรง โดยให้ใกล้ยิ่งขึ้นลูกศิษย์ที่อยู่ใกล้เคียงเช่น จ.พะเยา จะได้มาร่วมบุญกับหลวงตาได้ โดยท่านจะขึ้นมาเดือนละครั้ง ตอนนี้เขาฝากบอกรายละเอียดมาเพียงเท่านี้ ไว้มีข่าวคราวจะมาเพิ่มเติมอีกทีครับ

 

- เคยเห็นพี่แกปล่อยองค์ละ 950 - 1,200 นะครับ ลองถามแกโดยตรงก็ได้นะครับ พี่เขาคงมีเป็นกรุครับ อิอิ