"จะมีหนึ่งนารีขี่ม้าขาว..."

Unable to connect ......

 

สังเกตุจากบทกลอนตั้งแต่ต้นจนจบ จำได้ใช่มั้ยคะ กลอน1บท มี 4 วรรค เรียกว่า สดับ-รับ-รอง-ส่ง อันนี้ทบทวนนิดนึง ในทุก2วรรค หมายถึง 1เหตุการณ์ ดิฉันขอแปลความในมุมมองของ คนยุคเก่าอย่างครูบาอาจารย์ท่านสิ่งที่ท่านรู้เห็นจากนิมิต อันนี้ตามทรรศนะของตัวเองค่ะไม่ยุ่งเกี่ยวกับสี หรือฝ่ายไหน เอาแค่ 2 บทสุดท้ายค่ะ

ความระทมจะถมทับนับเทวศ ดั่งดวงเนตรมืดบอดสุดขื่นขม
(จะมีแต่ความทุกข์ระทม จากปัญหาสังคมที่หาทางออกไม่ได้)

คนที่ดีจะก้มหน้าสุดระทม ส่วนคนชั่วหัวร่อทำท่าดัง
(คนดีจะตกต่ำ คนที่โกงทำชั่วจะมีอิทธิพลไม่กลัวกฎหมาย)

จะมีหนึ่งนารีขี่ม้าขาว ควงคทามุ่งสู่ดาวสร้างความหวัง
(หญิงชั้นสูงสละตน สืบสานการกุศลแก่ผู้ยากไร้ น่าจะเป็น พอสว.รึเปล่า *พาหนะสีขาว สัญลักษณ์คทามีปีก )

ผู้ปกครองจะเป็นหญิงพึงระวัง สายน้ำหลั่งกรากเชี่ยวหวาดเสียวใจ
(ยุคของนายกหญิง ต้องระวังเรื่องน้ำท่วม)*อันนี้ตรงตัว

ศิวิไลซ์จะบังเกิดในสยาม หลังฝนคร้ามลั่นครืนจะยืนได้
(ความสมัครสมานสามัคคี จะเกิดหลังน้ำลด อคติของคนจะน้อยลง)

จะเข้าสู่ยุคมหาชนพาไป เปลี่ยนเมืองใหม่ศักราชแห่งประชา
(จะเป็นยุคที่ขับเคลื่อนด้วยเสียงของประชาชน ผ่านสื่อต่างๆ เป็นยุคของประชาชน)

คนชั่วจะถูกปราบราบคาบสิ้น แผ่นดินเดือดสูญหายไร้ปัญหา
(คนที่ผ่านยุคลำบากจะออกมาช่วยกันปกป้องสังคม กำจัดคนชั่ว)

ประเทศชาติผ่านวิกฤติด้วยศรัทธา ยามเมื่อฟ้าสีทองผ่องอำไพ
(อันนี้ตรงตัว)<!-- google_ad_section_end -->

 

ขออธิบายตรงประโยคฮิตซักนิดนะคะ คำว่า หนึ่งนารีขี่ม้าขาว ก็กินความหมายถึงผู้มีคุณธรรมสูงแล้วล่ะ และผู้ที่จะขี่ม้าขาวสมัยโบราณต้องเป็นผู้สูงศักดิ์แหละไม่พ้นไปได้ พูดถึงแสงดาว ก็ต้องหมายถึงแสงสว่างในความมืด มืดมน ชีวิตมืดมน ก็น่าจะเป็นผู้ยากไร้ แล้วค่ะ อย่างเราๆ ก็ไม่ได้ลำบากมืดมนอะไรกันนักหนา อีกอย่าง คำว่า ควงคฑามุ่งสู่ดาว ก็คิดว่า คฑาจะบินขึ้นฟ้าไปหาดาวได้อย่างไร พอเห็นสัญลักษณ์ คฑามีปีก ของมูลนิธิ พอสว. ก็เลยอ๋อ...น่าจะใช่สิ่งที่ครูบาอาจารย์ท่านเห็น

อันนี้ คิดแบบเดียวกันมั้ยคะ เดี๋ยวจะหาว่า คิดแบบไหนมา ยิ่งเป็นประโยคเด็ด ฮอตฮิตกันอยู่ด้วย...หุหุ<!-- google_ad_section_end -->

 

อ่านเล่นๆ-เพราะผมก็แต่งขึ้นมาเล่นๆ-อ่านแล้วทำใจเย็นๆ-จะเห็นว่า(สุดท้ายแล้ว) ผมอยากบอกอะไร ...
(เขียนไว้ตั้งแต่เดือน พฤษภาคม แล้วครับ ตอนนั้นกระแสเตือนภัยพิบัติกำลังตื่นตัว สำนวนฝืดๆ )

ลองจินตนาการถึง สถานการณ์แบบนี้กันดูนะครับ

คนหลายสิบอยู่รวมกันในบ้านพักติดริมภูเขา
... ใน คืนเดือนมืด-ฝนตกหนัก-ลมพายุแรง-ไฟฟ้าดับ...
มองอะไรก็ไม่เห็นแม้แต่ใบหน้าของกันและกัน
ต่างคนต่างคิดต่างจินตนาการว่าจะเกิดอะไรขึ้นตามมา
ทันใดนั้นก็เกิด...เสียงดังกัมปนาทครืนใหญ่ดังฝ่าเสียงฝนและลมพายุ

ชายคนหนึ่งตะโกนว่า
"นั่นไง! เสียงดินจากภูเขาเริ่มถล่มมาแล้ว ผมเคยได้ยิน มันคงกำลังเคลื่อนถล่มมาทับบ้าน เราจะตายกันหมด"

ทันทีที่พูดจบ...ก็มีเสียงอื้ออึงก็มีคนจำนวนหนึ่ง "ท่าทางจะจริงงั้นเดี๋ยวเตรียมของหนีก่อน ไม่อยู่มันแล้วบ้าน หนีดีกว่า"

ทันใดนั้นเองชายอีกคน บอกว่า "เฮ้ย ขอร้องอย่ามั่ว เอะอะจะหนี ขืนออกไปจากบ้านตอนนี้ ก็พาลจะตายเปล่า เสียงยังนี้ ฟ้าผ่า ชัดๆไม่มง-ไม่มีหรอก ดินถล่มนะ ไม่ต้องหนี อยู่ในบ้านปลอดภัยดีแล้ว วิทยาศาตร์กันหน่อยขอร้องๆ"

ต่อมาก็เริ่มมีเสียงทำนองเห็นด้วย

สักพักสองฝั่ง เริ่มทะเลาะโต้เถียงกัน ดังขึ้นๆ (บางครั้ง ดังกลบเสียงฝน ซะอีก)

ท่าม กลางความมืด เสียงชายชราอีกคนหนึ่งก็ดังขึ้น น้ำเสียงของเขาหนักแน่นมั่นใจในตัวเอง เสมือนว่าได้เคยผ่านร้อนหนาวประสบการณ์อันโชกโชนมาแล้ว

"อย่ามัวเถียงกันเองหลานๆเอ๊ย เลย เอางี้ ลุงมีเทียนกับไม้ขีดอยู่ เดี๋ยวลุงจะจุดเทียนแล้วเดินออกไปส่องดูเองว่าเกิดอะไรขึ้น"
หลายเสียงสนับสนุน พูดทำนองว่านั่นไง คนมีของดีในตัว มันต้องอย่างนี้ ต้องทำความจริงให้ปรากฏ/ ยอดเยี่ยมมาก!

พอชายชราจุดเทียนพยายามส่องไฟออกไปข้างนอกบ้าน แต่เนื่องจากลมพายุที่แรง เทียนก็ดับทุกครั้งไป จนกระทั่งไม้ขีดหมด

ชายอีกคนในกลุ่มโพล่งออกมา "ตกลงเห็นอะไรบ้าง ลุง"

ชายชราบอก "เห็นลางๆนะหลาน เห็นไม่ค่อยชัดเลย
แต่ลุงคิดว่า คงจะเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่โค่นลงมา เพราะมองไกลๆเห็นเหมือน กิ่งไม้ใหญ่ไหวๆอยู่"

เริ่มมีเสียงบ่น อุบอิบ ว่า "จะเชื่อลุงดีมั้ยเนี่ยเห็นไม่ค่อยชัด แถมใช้คำว่า "ลุงคิดว่า" อีกต่างหาก"

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงหญิงสาวก็ดังขึ้น "เรามีโทรศัพท์ เดี๋ยวเราจะโทรไปถาม เพื่อนเราที่ตั้งแคมป์อยู่บนภูเขา เขาต้องรู้แน่นอนเลยว่าเกิดอะไรขึ้น"

มีหลายเสียงสนับสนุน (เหมือนเดิม)และพูดในทำนองว่า มีคนที่สามารถสื่อสารกับคนที่อยู่สูงกว่าได้ อีกไม่นานเราก็จะรู้ความจริง นี่แหละของจริง ฟันธงเลยพวกเรา

หญิงสาวเริ่มโทรหาเพื่อนที่อยู่ข้างบน เนื่องจากฝนฟ้าคะนองเสียงฝนดังมาก จึงทำให้การสื่อสารโดยใช้โทรศัพท์ติดขัด เสียงขาดๆหายๆ

หญิงสาวเลยบอกทุกคนว่า " เสียงมันดัง ซ่าๆ ขาดๆหายๆ คิดว่า เขากำลังบอกรหัสลับหรือมีเหตุจำเป็นสื่อสารโดยตรงไม่ได้ แต่เราเชื่อนะ มันต้องเป็นรหัสลับสัญญาณเตือนภัย"

พอหญิงสาวพูดจบ เริ่มมีคนบ่นอุบอิบ เบาๆ ว่า "เสียงขาดๆหายๆ มันก็เอามาคิดว่าเป็นรหัสสัญญาณ เชื่อกับคุณเธอเลย"

สักพัก มีคนบอกดังๆว่า "ง่วงแล้ว ติดตาม ฟังข้อมูลมานาน นอนละนะ ไม่อยากสนใจแล้ว เบื่อ"

เวลาผ่านไปไม่นานเท่าไหร่...คนในบ้านก็ได้ยินเสียงเคาะประตู พอมองออกไปก็ เจอชายคนหนึ่งสวมเสื้อกันฝนถือไฟฉายแรงสูงยืนอยู่หน้าประตูบ้าน

มีคนเปิดประตูให้ชายคนดังกล่าวเข้ามาในบ้าน

ชายเข้ามาในบ้าน ถอดเสื้อกันฝน เริ่มทำความสะอาดเนื้อตัวที่เปียกปอน อย่างใจเย็น

จากนั้น เริ่มมีคนในบ้านถามขึ้นว่า "มา ได้ไงเนี่ย? ถามหน่อยข้างนอกเป็นไงบ้าง? ดินถล่มใช่มั้ย? น้ำป่ากำลังมาใช่มั้ย?เสียงฟ้าผ่าต้นไม้ใช่มั้ย? เรากำลังจะตายกันใช่มั้ย? ...

ชายคนที่เข้ามาใหม่ ปรับหรี่แสงไฟฉายลงแล้วส่องไปที่ใบหน้าของทุกคน แล้วเขาก็ยิ้มๆ จากนั้นก็เดินหันไปหามุมหนึ่งบ้านแล้วค่อยๆ ล้มตัวลงนอน อย่างไม่แคร์ต่อใบหน้างุนงงของคนอื่น................ จบ(แบบห้วนๆ)

ขอให้มีชีวิตที่ดีงามทุกท่านครับ

 

17 October 2011 / 09:15 PM
ผู้ว่า กทม ประกาศผ่านช่อง Modern nine
ขอ กระสอบทรายจำนวน 1 ล้าน 2 แสนกระสอบ เพื่อสร้างคันดินสูง 3 เมตรที่บริเวณ คลอง 8-9 ภายใน 48 ชั่วโมง

แม้ว่า ความหวัง ในการปกป้องกรุงเทพมหานครจะน้อย อย่าเพิ่งหมดหวังนะครับ ยังไม่หมด ความหวัง

ปาฏิหาริย์ คราวนี้ อยู่ใน มือคนไทยทุกคน ...

 

เรื่องบังเอิญทั้งนั้น

แผ่นดินแยกแตกเป็นสองปกครองยาก - บังเอิญนะที่ผ่านมา 5- 6 ปีนี้ก็เห็นๆ

เกิดการปราบจลาจลชนล้มตาย - นี่ก็บังเอิญ

จะมีหนึ่งนารีขี่ม้าขาว ควงคฑามุ่งสู่ดาวสร้างความหวัง - อันนี้บังเอิญอีก หนึ่งนารี ก็เบอร์หนึ่ง บังเอิญที่พรรคของเธอจับได้เบอร์ 1 และชูเบอร์ 1 มุ่งสู่สนามเลือกตั้งสร้างความหวังแก่ประชาชน

ผู้ปกครองจะเป็นหญิงพึงระวัง สายน้ำหลั่งกรากเชี่ยวหวาดเสียวใจ - และอันนี้ก็บังเอิญตรงเป๊ะอีกล่ะ

ถึงตรงนี้แล้วก็ได้แต่หวังและภาวนาว่ากลอนส่วนที่เหลือจะบังเอิญตรงขึ้นมาอีก
แต่อย่างว่าละนะอะไรมันก็ไม่แน่โลกนี้ หมอดูคู่หมอเดา แต่อย่างไรเสียผู้ที่ทำนายเรื่องนี้ไว้ก็คงพอมีดีอยู่บ้างละนะ ที่บังเอิญทายได้ตรงหลาย ๆ เรื่อง

 

มาถึงตอนนี้-เวลานี้ ตัวผมเองก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นผู้แต่งกลอนนี้จริงๆ หาหลักฐานยังไม่ได้เลยครับส่วนที่ทำได้ของผมคือ การเชื่อมโยงข้อความในบทกลอนกับเหตุการณ์ปัจจุบัน และเขียน(การคาดการณ์ในความคิดส่วนตัว) เพิ่มเติม keywords เหตุการณ์ที่คาดว่าจะเกิดในไม่ช้านี้เท่านั้น โดยผมดูจากเหตุการณ์วิกฤติน้ำท่วมจากอดีตทั้งในและต่างประเทศกับข้อมูลจากข่าวปัจจุบันรวมทั้งการวิเคราะห์จากนักวิชาการ อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ซึ่งสองสามสัปดาห์นี้นั่งเฝ้าแต่ facebook เตือนภัยกับเวบไซต์สำนักข่าว ทั้งที่ไม่ได้พักอาศัยในพื้นที่น้ำท่วมแต่ก็คอยเอาใจช่วยทั้งทหารและอาสาสมัครทุกคน เห็นภาพทุกคนร่วมมือร่วมใจมันก็ชื่นใจ
คนไทยนี่มีข้อเสียหลายต่อหลายอย่างเห็นเขียนกันเป็นข้อความยาวเต็มหน้ากระดาษ แต่พอนึกถึงข้อดีนี่ เรื่อง น้ำจิตน้ำใจและทนไม่ได้เมื่อเห็นคนอื่นเดือดร้อน คนไทยเราไม่แพ้ชาติใดในโลก อันนี้น่าภูมิใจมากๆ คนญี่ปุ่นเขาอาจจะเด่นด้านวินัย จิตสำนึกสาธารณะ เขาก็มีข้อเสียเหมือนกันกับเรื่องน้ำใจและศีลธรรมบางอย่าง เราก็มีวิถีของเรา เขาก็มีวิถีของเขา เพียงแต่คอยปรับแก้นิสัยเสียเราบ้างก็สามารถดำรงชีวิตมีความสุขแล้ว
เรื่องหมอดู-ผู้มีญาณหยั่งรู้เนี่ย ผมเคยหลงทางอยู่พักหนึ่ง แต่มาคิดๆดูตอนหลังทำไม? บรรพบุรุษเราก็นับถือศรัทธาพระพุทธศาสนา เรียนหนังสือตั้งแต่ประถมถึงมัธยมก็เจอวิชาพระพุทธศาสนา(ไม่เห็นเจอวิชาหมอดูในตำราเรียน แต่ก็มี วิชาประวัติศาสตร์เพื่อใช้ในการศึกษาความผิดพลาดในอดีตและนำมาใช้ในปัจจุบันที่ผมคิดว่าควรสนใจกันอย่างจริงจัง) อะไรที่มันของแท้ของเทียมน่าถูกกลั่นกรองมาบ้างแล้วโดยคนก่อนหน้านี้ เราจะเอาคำทำนายหมอดู-ผู้มีญาณหยั่งรู้เป็นที่พึ่งได้จริงๆเหรอ โดยเฉพาะสื่อที่อยู่ในโลกอินเทอร์เนต หน้าตาก็ไม่เคยเห็น (ซึ่งผมเขียนพาดพิงไว้ในเรื่อง นิทานที่ผมแต่งเอง ข้างบน) และที่สำคัญตอนสวดมนต์ไหว้พระ ก็กล่าวว่า พุทธัง สรณัง คัจฉามิ , ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ , สังฆัง สรณัง คัจฉามิ สวดกันถึงสามรอบเพื่อเน้นย้ำว่า เราถือ พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง แต่ในชีวิตจริงๆก็เผลอพากันไปเชื่อ หมอดู-ผู้มีญาณ กันอีก ในความคิดเห็นส่วนตัวของผมนั้น พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งสูงสุด เพียงแต่ในปัจจุบันเรามักจะพึ่งบารมีพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์ กันโดยส่วนมาก ส่วนพระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรากลับไม่ได้น้อมนำมาพิจารณาและปฏิบัติ พระธรรมคำสั่งสอนนี้แหละที่จะชี้ให้เราใช้ความสามารถศักยภาพของตนเองหรือที่เรียกว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน อย่างแท้จริง ...
แต่อย่างไรก็ดี ขอให้ผู้ประสบภัยน้ำท่วม มีกำลังใจเข้มแข็งขึ้นนะครับส่วนชาวกรุงเทพมหานคร เตรียมกายเตรียมใจให้พร้อมนะครับ ถึงแม้น้ำจะท่วมแต่เราขาดน้ำสะอาดเพื่อบริโภคไม่ได้นะครับ อย่าลืมเตรียมน้ำสะอาดไว้ด้วยครับ

แถมอีกนิดหนึ่งนะครับ
ถ้าเกิดวิกฤติน้ำท่วมกรุงเทพมหานครเมื่อไหร่แล้วเกิดความสับสนวุ่นวาย
ส่วนตัวผมเชื่อว่าทุกอย่างจะสงบลงและคลี่คลายด้วยดี "...เย็นศิระพระบริบาล ผลพระคุณ ธ รักษา ..."
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

 

ความระทมจะถมทับนับเทวศ ดั่งดวงเนตรมืดบอดสุดขื่นขม
(จะมีแต่ความทุกข์ระทม จากปัญหาสังคมที่หาทางออกไม่ได้)
คนที่ดีจะก้มหน้าสุดระทม ส่วนคนชั่วหัวร่อทำท่าดัง
(คนดีจะตกต่ำ คนที่โกงทำชั่วจะมีอิทธิพลไม่กลัวกฎหมาย)
จะมีหนึ่งนารีขี่ม้าขาว ควงคทามุ่งสู่ดาวสร้างความหวัง
(หญิงชั้นสูงสละตน สืบสานการกุศลแก่ผู้ยากไร้ น่าจะเป็น พอสว.รึเปล่า *พาหนะสีขาวสัญลักษณ์คทามีปีก )
ผู้ปกครองจะเป็นหญิงพึงระวัง สายน้ำหลั่งกรากเชี่ยวหวาดเสียวใจ
(ยุคของนายกหญิง ต้องระวังเรื่องน้ำท่วม)*อันนี้ตรงตัว

ศิวิไลซ์จะบังเกิดในสยาม หลังฝนคร้ามลั่นครืนจะยืนได้
(ความสมัครสมานสามัคคี จะเกิดหลังน้ำลด อคติของคนจะน้อยลง)
จะเข้าสู่ยุคมหาชนพาไป เปลี่ยนเมืองใหม่ศักราชแห่งประชา
(จะเป็นยุคที่ขับเคลื่อนด้วยเสียงของประชาชน ผ่านสื่อต่างๆ เป็นยุคของประชาชน)
คนชั่วจะถูกปราบราบคาบสิ้น แผ่นดินเดือดสูญหายไร้ปัญหา
(คนที่ผ่านยุคลำบากจะออกมาช่วยกันปกป้องสังคม กำจัดคนชั่ว)
ประเทศชาติผ่านวิกฤติด้วยศรัทธา ยามเมื่อฟ้าสีทองผ่องอำไพ
(อันนี้ตรงตัว)<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

เพิ่งสังเกต ว่าบทกลอนมีความตรงตัวมากกว่าการตีความ
จึงจะขอลองทายดูบ้าง ว่าหนึ่งนารีจะพาสร้างเมืองใหม่
หลังจากเมืองเก่าถูกทำให้ ..ยิ่งเละ
พวกม้าขาวคงเตรียมการณ์แล้ว

ใครล่ะที่เห็นปัญหาเรื่องน้ำ พยายามแก้เรื่องน้ำมาตลอดชีวิต
พยายามแม้นแต่จะสร้างเมืองใหม่มาเกินยี่สิบปีแล้ว
แล้วมีใครสนองนโยบาย จนกระทั่ง...ถึงวันนี้

 

เก็บความคิดเห็นส่วนตัวเรื่องนี้มาหลายวันแล้ว จะเขียนไม่เขียนดี
ภาพพุทธประวัติภาพนี้ ไปตีความกันเอาเองดีกว่าครับ กับเหตุการณ์ปัจจุบัน

"เป็นความบังเอิญทางสีและสัญลักษณ์จริงๆ"


ที่มาของภาพ: ประวัติพระแม่ธรณีมวยผม
ขอขอบคุณ ณ ที่นี้ด้วยครับ