ขณะฝึกสมาธิ อย่าไปสนใจอาการของปิติที่เกิดขึ้น

ถาม : ฝึกสมาธิมาถึงตอนนี้แล้วตัวโยกไปมา สงสัยว่าทำไมถึงติดอยู่แบบนี้ ?

ตอบ : ต่อไปให้ลืมไปเลย ไม่ต้องไปสนใจ ตามรู้อย่างเดียวว่าตอนนี้เป็นแบบนี้

จะโยกก็โยกไป จะเป็นจะตาย หัวโขกพื้นท่าไหน หกคะเมนตีลังกาอย่างไรก็ช่าง ของอาตมาเองนี่เฉพาะโยก เจอไปเดือนกว่าเกือบสองเดือน

แต่ว่า น้ำตาไหล นี่แค่เช้าจนถึงเย็น เช็ดหน้าจนแสบไปหมด เพราะดันผ่าไปไหลที่ บ้านสายลม พอดี ผู้ชายตัวเท่าควายนั่งร้องไห้ตรงหน้าพระ ตอนแรกจะกลั้นไว้ พอคิดจะกลั้นก็หยุดเลยนะ

แต่หลวงพ่อท่านบอกว่า "ไม่ได้นะลูก..ต้องปล่อยให้เต็มที่ไปเลยทีเดียว ให้เป็นจนเลิกไปเลย ถ้าเราไปกลั้นเอาไว้ เมื่ออารมณ์ใจมาถึงที่ตรงนี้ น้ำตาก็จะไหลอีก.." ก็เลยปล่อยเต็มที่ เช็ดไปเรื่อย คนโน้นมาก็ส่งกระดาษให้ คนนี้มาก็ส่งกระดาษให้ เช็ดไปเช็ดมาจนหน้าแสบไปหมด กว่าจะเลิกก็ ๕ - ๖ โมงเย็นโน่น..!

ตอนนั้นหลวงพ่อท่านเล่าเรื่อง พระนางเรือล่ม แล้วอาตมาเห็นภาพพอดี ตอนที่เรือพระประเทียบล่มลง พระองค์ท่านว่ายน้ำออกมาแล้ว พอหันกลับไปไม่เห็นลูก ก็ร้องออกมาคำเดียวว่า "ลูก" แล้วว่ายกลับไปดำน้ำหา พอดีเรือพลิกครอบพระองค์จมลงไปด้วย

อาตมาก็เลยน้ำตาไหล เห็นชัดๆ ว่าความรักของแม่นั้นมากขนาดไหน ตัวเองจะตายก็ไม่ว่า ตั้งใจกลับไปเพื่อช่วยลูกอย่างเดียว เลยนั่งร้องไห้ น้ำตาไหลพรากๆ

ตอนนั้นพอดี ปีติ เกิดขึ้นพอดี คงจ้องจังหวะมานานแล้วว่าจะเล่นจังหวะไหน ก็มาเล่นเอาจังหวะนั้นพอดี แหม...ไหลได้ไหลดี พอเลิกร้องไห้หิวน้ำเป็นบ้าเลย ...(หัวเราะ)... ตั้งใจจะกลั้น แต่หลวงพ่อท่านบอกให้ปล่อย อาตมาเชื่อพ่อจนชิน ปล่อยก็ปล่อย ฟาดซะเต็มที่ไปเลย

แต่ตอน ผรณาปีติ นี่ตัวบวม ตัวลอย ปีตินี่ทั้งลอย ทั้งร่วง ทั้งระเบิด สนุกเป็นบ้าเลย ที่บางคนบอกว่า ฌานระเบิด ไม่ใช่หรอก รู้สึกว่าตัวเราพองขึ้น ใหญ่ขึ้น จนรับไม่ไหว ก็ระเบิดกลายเป็นจุลไปเลย..!

หรือบางครั้งตัวก็ รั่วเป็นรู มีอะไรไหลซู่ซ่าออกจากข้างในมากมายไปหมด ถ้าชินเสียอย่างหนึ่ง อย่างอื่นๆ ถึงมาก็ไม่ต้องไปกลัวแล้ว


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๔


ที่มา : http://www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=2350



.