บ้านนาป่าร้าง นิค นิรนาม แสงจันทร์อันกระจ่าง เคยได้แนบแอบนาง พลางผิวขลุ่ยเป็นเพลง เสียงสะอื้นฟังระรื่นวังเวง น้องไม่ร้องบรรเลงให้ข้าสุขใจ แต่มาบัดนี้แสนเศร้า เหลือเพียงผ้ากับเงา เมื่อจันทร์ฉาย บ้านนาเหมือนเป็นป่าร้าง เห็นแต่กองฟางขาวโพลนเรียงราย น้องนางเจ้าลืมกลิ่นโคลนสาปควาย ลืมไอ้หนุ่มบ้านหนองสาหร่าย เสียแล้วหนา ลืมแม้กระทั่งไอ้ทุย เจ้าลืมเสียงขลุ่ยแห่งบ้านนา ลืมที่จันทร์แจ่มฟ้า เจ้ามาโถข้าริมกองฟาง ข่าวคราวตัวเจ้าหรือนั่น เห็นเขาลือเล่ากันซำถากถาง ภาพลอยหัวใจชอกช้ำ เพราะถ้อยปรักปรำเขาลือทั้งบาง เขาลือเองชั่วปล่อยตัวตามทาง มีผัวใหม่เปลี่ยนไปมิสร่าง เสื่อมราศรี เอ็งช้ำเพราะชายบางกอก ถูกคนหลอนหลอกจนสิ้นดี คนที่เอ็งเกลียดนี้ ยังมีหัวใจคอยเอ็งมา ข่าวคราวตัวเจ้าหรือนั่น เห็นเขาลือเล่ากันซำถากถาง ภาพลอยหัวใจชอกช้ำ เพราะถ้อยปรักปรำเขาลือทั้งบาง เขาลือเองชั่วปล่อยตัวตามทาง มีผัวใหม่เปลี่ยนไปมิสร่าง เสื่อมราศรี เอ็งช้ำเพราะชายบางกอก ถูกคนหลอนหลอกจนสิ้นดี คนที่เอ็งเกลียดนี้ ยังมีหัวใจคอยเอ็งมา ###########