เห็นจริง หรือ มายา ( หลวงตาม้า วัดถ้ำเมืองนะ )

เห็นจริงหรือมายา คนที่เข้ามาหาหลวงตามีมากมายหลายแบบ หลายๆประเภท ท่านต้องพบเจอ คนสารพัดชนิด ทั้งดีและไม่ดี บางพวกก้เข้ามาช่วยเหลือ บางพวกก็เข้ามาเกาะกระแสท่านทำมาหากิน หลวงตาบอกเสมอว่า เราเป็นของสาธารณะ เป็นที่พึ่ง ต้องปล่อยไปตามกรรม กรรมนั้นยุติธรรมจะจัดสรรเอง ตัวแปรคือแค่ เวลาเท่านั้น เมื่อต้นปี 52 ที่ถ่ำ หลวงตายืนมองอยุ่ระเบียงหน้าถ่ำ ด้านล่างมีกลุ่มคน มาทำพิธีอะไรไม่รู้ มีคนมาแจ้งหลวงตาว่า มีคนมาอ้างว่าผ่านหลวงปู่ มาโปรดคน คนเลยแห่ไป เค้าเอาผ้าพันคอวางที่หัวแล้วให้พร บอกผ่านพลังจากหลวงปู่ หลวงตายืนมองแล้วถอนหายใจ เราถามว่าเป็นอะไรเจ้าค่ะ หลวงตาบอกเอ็งดูสิ คนพวกนี้เค้าคิดไม่ออกหรอ อะไรจริงอะไรหลอก นี่ขนาดสวดมนไหว้พระกันมานาน ยังไปเชื่อ เรื่องแบบนี้ หลวงปู่ท่านไม่มาเล่นอะไรแบบนี้หรอก น่าสงสารจริงทั้งคนทำ ที่อ้างหลวงปู่ เค้าไม่รู้หรือว่ามันกรรมขนาดไหน ตะกี้คนพวกนี้ขึ้นมา สนทนากับหลวงตา เค้าเล่าต่อหน้าคนอื่นว่าตัวเอง เห็นไปสามโลก ย้อนอดีตได้ สื่อกับหลวงปู่ได้ หลวงตาบอกไปว่า เห็นน่ะเห็นจริง แต่สิ่งที่เห็นจะจริงหรือป่าวไม่รู้ แค่นี้เค้าก็เอาไปสร้างนิทานหลอกคนกันแล้ว คนเรานี่น่าสงสาร แยกไม่ออกระหว่างมายากับความจริง อดีตที่ผ่านมา เราถึงงมงาย ยึดติดกับนิทานเรื่องเล่าต่างๆ เพราะคนชอบอะไร ที่ตื่นเต้น ปาฏิหาริย์ เลยเป็นหนทางให้คนเอาเรื่องพวกนี้มาหลอกทำมาหากิน พระพุทธเจ้า ท่านไม่ได้สอนอะไรเลย นอกจากความจริงแท้ของธรรมชาติความปกติ เช่น ต้นไม้มันก็คือธาตุ มันก็คือต้นไม้ ก้แค่นั้น แต่คนเอาต้นไม้ ไปต่อเติมเป็นไม้มงคล มีฤทธ์ กลายเป็นเรื่องเล่าความเชื่อ ขายทำมาหากินได้ ทุกอย่างมันเลยจบที่ผลประโยชน์ไปหมดล่ะ เอ็ง คิดง่ายๆแบบมีสติ ตามจริง คนที่เค้ามีความละเอียด บริสุทธของจิตขนาดสื่อกับวิญญาณและย้อนอดีตได้ เค้าจะมา โม้โอ้อวดตนเองหรือไม่คนที่จะทำได้ขนาดนี้กิเลสมันบางเบา อัตตาน้อย ความบริสุทธิสูง คนพวกนี้ ต้องการการยอมรับจากคนอื่นให้ตัวเองมีตัวตน มันต่างคนล่ะด้านกับคนที่เค้าปฎิบัติเพื่อ ล่ะ ตัวตน ยิ่งทำมันต้องยิ่งเบา ไม่ใช่หนักด้วยอัตตา และกิเลสตันหา ท่านบอกว่า เข้าใจหรือยัง ที่หลวงตาว่า อารมณมันจะดี จิตจะเบา ใจมันจะคลาย มีแต่ความโปร่ง โล่ง สบาย ในใจ มันเป็นภาวะภายในล้วนๆ แต่ส่งผลจากในสู่นอกเองโดยอัตโนมัติ เข้าใจหรือยังล่ะ