การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องของปัญญา เพื่อพัฒนาปัญญาธรรมไปสู่จุดสูงสุด พัฒนาให้จิตเข้าถึงปัญญารู้แจ้ง รู้แจ้งในอะไร รู้แจ้งในสิ่งที่จิตพัวพันเป็นเหตุร้อยรัดไว้ซึ่งความลวง วนเวียนอยู่ในวัฏฏะของกิเลส กรรม วิบาก โดยไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อใดที่จิตรู้ถึงความลวงต่างๆ ดีแล้ว จิตจึงสลัดทิ้ง สลัดออก กลายเป็นธาตุบริสุทธิ์ หรือนิพพานธาตุ นั่นเอง

เหตุผลการรายงาน: