ซำบายดีท่านกัลยาณมิตร วันนี้มาแปลกแฮะ 55++ กรรมใดที่ท่านไ้ด้ล่วงเกินเรามา ไม่ว่าอดีตก็ดี ปัจจุบันก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี เราขออโหสิกรรมให้ท่าน และเราขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป..
ควรเลือกเอาแต่ส่วนที่เป็นประโยชน์ เหมือนคัดดินทรายทิ้งไปเหลือไว้แต่เพชรและพลอย ขอท่านพิจารณาดูเอาเถิด
ขอให้เก็บคำขอขมาของคุณไว้เถอะ มันไม่ใช่วาระไม่ใช่โอกาศ โลกธรรม แปลว่า ธรรมชาติของโลก ธรรมอันเป็นของคู่ สรรเสริญและนินทา ก็เป็นของประจำโลก ที่นี้ เมื่อคุณมองเห็นประโยชน์ในสิ่งที่กระทำลงไป เมื่อลงมือทำย่อมพบเจอกับ โลกธรรมเช่นนี้เสมอ เมื่อพิจารณาดีแล้ว ย่อมเห็นว่า การหยิบถือเอาโลกธรรมเข้ามาทำให้ใจหม่นหมองนั้นไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย
แต่พอวันสึก รู้สึกไม่อยากสึกเลยเพราะ เป็นฆราวาส ไม่มีทางที่จะไม่ทำบาปได้เลย ทุกวันนี้นั่งสังเกต ตัวเอง ทำแทบทุกวัน นั่งมอง นั่งสังเกต จนไม่กล้าทำอะไรเลย รู้สึกอึดอัดมาก เพราะ ผมก็ไม่ค่อยชอบนักหรอก ที่เห็นตัวเองยังหยุดการกระทำกรรม ไม่ดีไม่ได้เลย การไปตำหนิคนอื่นว่าอันนู้นบาปอันนี้ไม่บาป แท้จริงเรา ก็ยังทำบาปอยู่เลย
ตอนผมบวชพระผมก็เคร่งมากจนไม่กล้าทำอะไรเลย เดินก้มหน้าไม่กล้ามองกระจก นั่งนิ่งเพราะไม่กล้าขยับกาย ตอนบวชมีแม่ชีมาไหว้ แล้วรู้สึกประทับใจมากจนอยากจะไหว้กลับ แต่ทำได้แค่ก้มหัว เคร่งจนโดนพระท่านกล่าวว่า ให้ทำแต่พอดี แต่ผมสุขใจที่ได้เคร่งขนาดนั้น
ผมก็ไมได้ดูถูกสตรีหรอกนะครับ แต่ผมจะค่อนข้างเคร่ง(เกินไป)นิดนึ่งนะคับ-*- อยากกฏที่พระพุทธองค์ท่านกล่าวไว้ไม่ว่าอะไรผมก็ทำโดยเคร่งครัด เพราะผมถือว่าศนาเป็นของท่าน เราเข้าไปอยู่ในบรามีของท่าน ไม่ว่าท่านกล่าวเช่นไรเราไม่ควรขัดแย้ง ขอขมาเช่นกันนะครับ ด้วยความเคารพ ^^
^^ ขอบคุณมากนะคับ ผมอยากรู้จัก คุณมากกว่านี้นะครับ ผมก็เช่นกันนะครับ ขอคมาเช่นกันนะครับ ยิ่งคนเช่นคุณมาขอคมามากๆ ผมก็ยิ่งระอายนะครับ แอตมานะครับ ผมอยากรู้จักนะครับ ^^ nat_ta_pong@hotmail.com ^^
