ดูดวงเจาะกรรมสอนกรรมฐานรายได้ เป็นค่าอาหารนักปฏิบัติทริป 14

รออีกสักหน่อยนะครับ เรื่องของคุณ ดีพอเพียง มีหลายอย่างที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ชาติไทย สมัยรัชกาลที่ 3 เรื่องของชาวบ้านที่ได้เข้าไปอยู่ในรั้วในวัง เพราะความสามารถและบุญวาสนา

 

ขอขอบคุณอาจารย์อย่างยิ่งค่ะ

 

ตอนที่สาม วิบากกรรม

เวลาผ่านไป 8 เดือน

ทุกวัน ของอ้ายกะท้อ มันมีความสุข มีความสดชื่น กลางคืนออกไปหาปลาด้วยเรือไม้มะพร้าว มันหาปลาเก่ง ยิ้มตลอดเวลา ทุกคนเห็นมันมึความสุข ทุกคนรักมัน

นางฉี แม้จะไม่เข้าใจภาษาที่คนที่พูดคุยกัน มีแต่ริมฝีปากของอ้ายกะท้อ ที่ขยับทีไร นางก็จะได้ยินเป็นความเข้าใจในหัวของนางตลอด 8 เดือนนี้ มันจะพยายามมาเล่าถึงสิ่งต่าง ๆที่เกิดขึ้น นางได้แต่นึกภาพตามไป
นางพยายามช่วยทำความสะอาดบ้านที่นางพักอาศัย ช่วยคนที่น่าจะเป็นแม่ของอ้ายกะท้อ แกดูแก่แล้ว แต่แววตายังสดใส และมีรอยยิ้มให้นางเสมอ ทุกครั้งที่อยู่ใกล้กัน

คืนหนึ่ง ดวงจันทร์สาดแสงเต็มลานชายหาด แม่ของอ้ายกะท้อ จูงมือนางเดินออกไปที่ลานของหมู่บ้าน ที่ห่างจากน้ำทะเลไม่เกิน 20 ก้าว
คืนนี้ อ้ายกะท้อ ไม่ได้ออกทะเล มันดูแปลก มีดอกไม้คล้องที่คอ
เสียงผู้เฒ่าในหมู่บ้าน ตะโกนพร้อมกับโบกมือให้ทุกคนนั่งลง
นางฟังไม่เข้าใจ แต่ดูจากอาการของคน ก็รู้ว่า กำลังจะมีพิธีอะไรสักอย่างหนึ่ง

นางหันไปทางที่อ้ายกะท้อยืนอยู่ มันก็เหมือนจะรู้ใจ หันหน้ามาพอดี มันส่งภาษาอีกแล้ว มันพูดว่าอะไรนะ
" วันนี้เป็นวันมงคล ของพวกเรา วันนี้ เป็นวันมงคลของพวกเรา "
นางรู้แล้ว ชาวบ้านจะจัดพิธีบ่าวสาวให้กับนางและอ้ายกะท้อ

แต่ นาง .....นางไม่สามารถจะทำได้ นางคิดถึง บ้าน คิดถึงพ่อของนาง

1 เดือนผ่านไป จากคืนนั้น อ้ายกะท้อ ย้ายเข้ามาอยู่ในห้องข้าง ๆ นาง แต่มันไม่เคยเข้ามาในห้องของนางเลย

มันพยายามบอกกับนางว่า ข้าชอบเจ้า ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ชอบข้า แต่ข้าก็จะอยู่ใกล้ ๆ เจ้า เช่นนี้ ตลอดไป

หลายเดือนมานี้ นางพยายามหัดพูดภาษาของชาวบ้าน แม้จะไม่เข้าใจ แต่ก็รู้จักอาการของคน และพยายามอ่านริมฝีปาก นางเรียนรู้จากอ้ายกะท้อได้หลายคำ

คืนนั้น นางหลับ และฝันไปว่า " มีผู้เฒ่าคนหนึ่ง เดินมาหานาง พานางเดินไป พร้อมกับอ้ายกะท้อ ไปยังเนินดินแห่งหนึ่ง มองออกไปเห็นทะเลที่อยู่ไม่ไกล ส่วนอีกด้าน เป็นชะง่อนผา
นางรู้เพียงว่า ตรงข้างหน้า บนพื้น มีหลุม
อ้ายกะท้อกระโดดลงไป แล้วกวักมือเรียกนาง นางเดินถอยหลัง แต่ ด้านหลัง ไม่มีพื้นแล้ว กลับกลายเป็นความว่างเปล่า
นางลองดิ่งลงไป
รุ็สึกตัวอีกที นางมาอยู่ในที่อีกแห่งหนึ่ง มีกลุ่มเมฆลอยอยู่บนพื้น นางค่อย ๆ ขยับตัวขึ้น แล้วพยายามมองไปรอบๆ
นางเห็นกำแพงสีขาว ด้านหลังกำแพง มีวัตถุสีทองยอดแหลมตั้งอยู่
นางเดินเข้าไปใกล้ๆ ใกล้ ทุกที นางเห็นผู้เฒ่าคนเมื่อกี้นี้ นั่งอยู่ กวักมือเรียกนางให้เข้าไป
ผู้เฒ่าเอ่ยคำอะไรที่นางฟังไม่เข้าใจ แต่จากอาการทางกาย
นางเข้าใจแล้วว่า ที่นี่ คือ สิ่งที่นางต้องทำให้ได้ ทำให้เป็นแบบนี้ ตรงนี้

รุ่งเข้า นางตื่นขึ้น นางจำภาพในความฝันได้

นางรีบวิ่งออกไปตามหาอ้ายกะท้อ ซึ่งกลับจากหาปลา กำลังอยู่ที่บนเรือริมชายหาด

นางจูงมือของมัน แล้วชี้ไปที่บริเวณที่นางคิดว่าเป็นภาพที่เกิดขึ้นในฝัน

พวกมันพากันเดินไป เดินไป แต่ภาพที่เคยจำได้ มันไม่ปรากฎ มันไม่มีภูเขาใกล้ๆ นัน เลย

นางพยายามอธิบายสิ่งที่ฝันให้อ้ายกะท้อฟัง

อ้ายกะท้อยิ้่ม แล้วบอกกับนางว่า มันเคยเห็นที่ๆนางกล่าวถึง แต่มันต้องนั่งเรือออกไป บนแผ่นดินใหญ่

คืนนั้น อ้ายกะท้อ เล่าสิ่งที่นางฝันให้ผู้เฒ่าหลายคนฟัง

ผู้เฒ่าคนหนึ่งจึงเล่าเรื่องที่มีตำนานโบราณ เล่าไว้ว่า บนแผ่นดิน ( ปัจจุบันคือจังหวัดตราด) จะมีคนมาจากแดนไกล และมาสร้างเจดีย์ขึ้น

ไม่นาน ชาวบ้าน ช่่วยกัน แบ่งเวลาจากการทำมาหากิน ขนอุปกรณ์และ ไปช่วยกันขุด ไปก่อสร้าง ภาพที่นางเล่าให้ทุกคนฟัง

เวลาผ่านไป 1 ปี กำแพงและฐานของเจดีย์ก็เริ่มปรากฎให้เห็น

ทุกอย่างดูเหมือนจะเริ่มเป็นจริง

เสียงชาวบ้าน พากันร้อง และ ชวนกันไปดู

ทุกคนมองออกไปในทะเล เห็นกองเรือกลุ่มหนึ่ง เป็นเรือที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

ขณะนี้ ใกล้ฝั่งเข้ามาแล้ว

อ้ายกะท้อวิ่งเข้ามาจูงมือนางออกไปดู

นางมองตามที่มันชี้

นางเห็น เห็น แล้ว ธงบนเรือ ธงของแผ่นดินเกิดของนาง

3 เดือน หลังจากที่เรือกลับถึงแผ่นดินมฑลเหอหนาน

ทุกอย่างเปลี่ยนไป

พ่อของนาง พี่น้องของนาง และหลายคนในหมู่บ้าน

พากันออกเดินทางไปยังเมืองใหญ่

นางมาทราบทีหลังว่า บัดนี้ การค้าขายระหว่างเมืองท่าจะเริ่มเกิดขึ้น

นางรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้

ทุกคนมักจะประชุมกัน และนางแอบได้ยิน

ชาวบ้านที่นางเคยได้รับการช่วยเหลือ คนบนแผ่นดินนั้น จะถูกหลอกลวง เพื่อนำทรัพยากรบางส่วนกลับมา ชาวบ้านจะไม่รู้แน่ แล้วก็พากันหัวเราะ

ไม่นาน กองเรือก็เดินทาง นางขอติดตามไปด้วย

อ้ายกะท้อ มันดีใจที่เห็นนางอีกครั้ง

คืนนี้น นางกับอ้ายกะท้ออยู่กันตามลำพัง นางเล่าทุกอย่างที่รู้ให้อ้่ายกะท้อฟัง

วันรุ่งขึ้น อ้ายกะท้อ ลักลอบขึ้นมาบนเรือ

" ใคร ใคร " เสียงคนบนเรือร้องขึ้น

แต่ไม่ทันที่อ้ายกะท้อ จะทันวิ่งออกไป มันถูกฉมวกแล่นตรงเข้ามาหา ทะลุสีข้างลำตัว

มันเจ็บปวด แต่ก็พยายามจะหนีลงทะเล

เลือดไหลเป็นทาง

มันอ้อมมาทางหัวเรือ แล้วกระโดดลงไปยังพื้นน้ำ

 

สรุป

สิ่งที่เกิดกับนางฉีนั้น เหลือวิสัยที่จะเข้าใจได้

แต่นางก็ได้ก่อให้เกิด เส้นทางการค้าขึ้น

เส้นทางการค้าในแถบชายฝั่ง

จากจีน สู่ มะละกา แล้วมายังอ่าวไทย

การค้าขายเริ่มเกิดขึ้น แต่ ในเบื้องหลัง มีการทุจริต และ หลอกลวง ปลอมแปลง

ของคนบางส่่วน

แต่ผลที่เกิดขึ้น มันขยายวงไปสู่ระดับประเทศ

นางอาจจะไม่ใช่คนที่ก่อให้เกิดเหตุการณ์เบื้องลึกเบื้องหลังนี้

แต่วิบากกรรมของชาวบ้านกลุ่มนั้น หลายคน หายไป สาบสูญไป

ปัจจุบัน นางฉีที่เกิดมาเป็นคนไทย ได้รับวิบากบางอย่างเกี่ยวกับการต่างประเทศ

หากเธอจะติดต่อ จะสัมพันธ์ข้ามเขตแดนไทยออกไป ไม่ว่าจะการทำงาน หรือ การค้า

จะมีอุปสรรคเกิดขึ้น และ จะทำให้วิถีชีวิตดำเนินไปได้ไม่ตลอด

ควร่ทำบุญบริจาค ช่วยเหลือ ผ่านทางองค์ระหว่างประเทศ เพื่อผ่านไปยังผู้คนที่นางเคยมีความสัมพันธ์ด้วย มาก หรือ น้อย
วันหนึ่ง นางยังคงต้องกลับไปเพื่อชดใช้สิ่งที่เกิดขึ้น

 

ขอบคุณอ.ศักดิ์ค่ะ
จบแล้วหรอคะ
แล้ววัดสร้างเสจไหมคะ
วัดนี้ยังอยู่ไหมคะอ.ตอนนี้
อ้ายกะท้อเปนอะไรไหมคะ สงสารจังคะ
ทำไมแม่นางฉีเข้าใจอ้ายกะท้อคนเดียว


สิ่งที่เกิดขึ้นมันสร้างปัญหาวงกว้างกว่าจุดเริ่มต้นมาก
ถึงแม่นางฉีจะไม่อยากให้เกิดขึ้น พยายามแก้ไขแล้ว
แต่มันก็คงเปนไปตามที่มันจะเป็น แค่เกิดมาเป็นคน
เรื่องราวเล็กๆก็สร้างผลกระทบที่ใหญ่หลวงมากตามมา
เหมือนกับทฤษฎี butterfly effect
แค่ผีเสื้อกระพึบปีกก็กระทบไปถึงดวงดาว
สรุปแล้วภาระกิจของแม่นางฉีที่ต้องมาตราดคือ
มาสร้างวัดหรอคะ หนูเท่ไม่ได้เซี้ยวของแม่นางฉีเลย
แม่นางเกิดมาอย่างมีภารกิจต้องทำ และพยายามทำตามนั้น
แต่ทำไมแม่นางฉีถึงต้องเปนคนสร้างวัดคะ
แล้วการที่แม่นางฉีไม่รักอ้ายกะท้อมันผิดไหมคะ
บอกให้เค้าไปโดนทำร้ายอีก เห้ออ

หนูยังสงสัยอีกเยอะเลยคะ แต่อาจจจะควรรู้เท่านี้
และจะจัดการที่ได้รู้มาให้ดีที่สุดที่จะทำได้ค่ะ

อ.ค่ะแล้ว200ปีที่ผ่านมาหนูไปไหนมาคะ
จิงๆแล้วทวดของทวดฝั่งแม่หนู อพยพมาจากสิบปันนาคะ
อยู่ใต้มนฑลยูนนานอีกที ทุกวันนี้หนูเป็นคนไทลื้อ
ที่มีเหลืออยู่แค่ในบางส่วนของจังหวัดน่านและลำปาง

หนูตกใจกับผลกระทบของการกระทำของมนุษย์ที่เกิดมาคนนึง
ผลเสียมันใหญ่โตเกินกว่าจะหยุดยั้งได้
แต่จะเกิดเป็นคนไม่สร้างผลกระทบไรเลยคงยาก จิงๆ

ยาวเลย.....
ขอบคุณอ.มากกกนะคะ

 

เรื่องของคุณความจริงมันมีอะไรที่ซับซ้อน ยิ่งเข้าไปดู ก็ยิ่งรู้สึกว่า บรรยายยาก และต้องระวังในเรื่องของภาษา เรืองของสิงที่จะเขียนออกมา เพราะมันโยงใยงกับคนอีกหลายคน และถ้าเปิดออกมา มันจะมีผลกระทบทันที เกิดวิบากกรรมใหม่ทันที เลยต้องเบรคเรื่องรายละเอียดไว้
อีกอย่าง ทางเจ้าของกระทู้ กำหนดไว้ ให้ 3 ตอนจบ และ เป็นแบบมินิกาพย์
ดังนั้น ประเด็นจึงคือ เกิดกรรมที่คิดหักหลังประเทศบ้านเกิดเมืองนอนของตนเอง และมาฝักใฝ่ยินดีกับคนต่างชาติ( คือ อ้ายกะท้อ) นี่คือ กรรมที่มีผลกับคุณในปัจจุบันนี้ ทำให้การติดต่อกับต่างประเทศมีอุปสรรค แต่ไม่ถึงกับทำไม่ได้ แต่ทำแบบขัด ๆ เขิน ๆ
เอวัง ก็มีด้วยประการ ฉะนี้

 

ได้ค่ะ ตามที่อ.ศักดิ์เห็นสมควรค่ะ

แต่สงสัยอยู่1อย่าง
ถ้าอย่างนี้การตัดสินใจแบบไหนของแม่นางฉีถึงจะดีที่สุด
1.ทรยศแผ่นดินบ้านเกิดตัวเองเพื่อคนส่วนใหญ่และความถูกต้อง
อย่างที่แม่นางฉีทำ
หรือ 2.ปกป้องและซื่อสัตย์ต่อแผ่นดินเกิดตัวเองแต่ผิดต่อคนอื่น

คิดดูแล้วไม่ว่าทางไหนก็เกิดกรรมไม่ดีทั้งนั้น...
แปลได้ว่า บางทีเราก็หลีกเลี่ยงมันไม่ได้จิงๆใช่ๆไหมคะ
มันดูกระทบกันไปหมด ไม่ว่าทางไหน....

 

ถ้าเราเป็นเขาในตอนนั้น ในสภาวะนั้น เราจะพบว่า สิ่งที่ดีที่สุด คือ ทำตามที่ใจปรารถนา โดยไม่คำนึงถึงสิ่งใด ความคิดที่สรุปได้ นั่นคือ คำตอบที่ดีที่สุด

แต่ เมื่อเราย้อนอดีตไป เราจะมีแนวทางมากมาย ที่คิดได้ แต่มันก็สายไปแล้วในความเป็นจริง กฎแห่งกรรม ได้เดินทางมาสู่ปัจจุบันแล้ว

 

ขอต่อคิวดูดวงเจาะกรรมด้วยคนค่ะ และขอคำแนะนำเรื่องเรามีดวงประกอบธุรกิจส่วนตัวประเภทเสริมสวย เช่น ร้านตัดผมไหมคะ ปี 58 เหมาะสมหรือเริ่มทำได้ไหม โอนเงินจำนวน 300 บาทวันที่ 23/04/56 เวลา 18:10 น. เข้าธ.กสิกรไทย 7652436395 ให้แล้วนะคะ ขอบพระคุณและขออนุโมธนาค่ะ (เกิด 28/04/30 ค่ะ)

 

รออาจารย์ค่ะ