เหตุใดจึงมาเกิดเป็นมนุษย์

ไม่ว่าจะหนีแดนนรก แดนโจร แดนเปรต แดนปีศาจ ก็ดูเหมือนว่าจะยังไม่สามารถเลวเท่ากับอีกหลายเดนที่ไม่รู้ว่าสังกัดอยู่ในประเภทไหน อย่างไรก็ขออนุโมทนาสาธุด้วยคน

 

ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ....เกิดมาเป็นคนทั้งทีไม่ว่าจะเพื่ออะไร...ขอให้มีความดีกลับไป.....สั่งสมเป็นอริยทรัพย์ไว้ใช้ในภายภาคหน้า...เพราะเราไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะเจอกับอะไร...แต่เรารู้ว่าถ้าทำดีวันนี้ทำทาน ศีล ภาวนา ให้ถึงพร้อม...ทางข้างหน้าย่อมไม่ลำบาก...สาธุ

 

ไม่รู้ว่าตัวเองเกิดมาจัดอยู่ในประเภทไหนค่ะ แต่ขอเปงคนดีต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ
ขอ อนุโมทนาสาธุ นะคะ

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ ยังงัยขอเกิดเป็นชาติสุดท้ายก็แล้ว

 

เกิดมาทั้งที ก็สะสมบารมีกันเหอะครับ เพื่อพระโพธิญาณและพระนิพพาน(deejai)

 

การเกิดเป็นมนุษย์นั้นเป็นของยาก เพราะฉะนั้นเมื่อเกิดมาแล้วอย่าให้เสียชาติเกิด โดยเฉพาะได้พบพระพุทธศาสนาแล้ว ควรปฏิบัติธรรมให้ได้ตามสติกำลังของตนให้ถึงพร้อม เพื่อเป็นปัจจัย ให้เข้าถึงซึ่งพระนิพพาน ไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏนี้อีก อนุโมทนา .. สาธุ

 

เกิดมาเพื่อสร้างสมบุญญาบารมีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ

 

อนุโมทนาบุญค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุสาธุ

 

อนุโมทนาค่ะ

จะเกิดเป็นอะไรขอไม่สนดีกว่า ขอสร้างบารมีไปนิพพานพอ

ที่เอามาลงก็มีแต่เกิดเกิดแล้วก็เกิดเกิดมาทำบุญมั้งบาปมั้ง เป็นอยู่อย่างนี้ไม่สิ้นสุดไม่เที่ยงเป็นทุกข์ไม่ใช่ตัวตน มันก็เป็นอยู่แค่นี้มีอยู่แค่นี้หาความเที่ยงได้ไม่

ไม่เกิดเลยดีกว่าจะต้องมาทำอะไรซ้ำไปซ้ำมา เพราะการเกิดเป็นทุกข์จะเป็น
สัตว์นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน มนุษย์ เทวดา พรหม ก็เป็นทุกข์ทั้งนั้น

สิ่งใดยังมีความกำหนัดยังยึดติดสิ่งนั้นย่อมเป็นทุกข์ได้ฉันใด การเกิดก็เป็นทุกข์ได้ฉันนั้น

______________________________________
"สุขใดเหมือนแม้นการไม่เกิดไม่มี" "จะไม่ละความเพียรถ้ายังไม่ถึงซึ่งนิพพาน"
"สุขใดในโลกล้วนไม่ยั่งยืน ผู้ใดปล่อยวางพิจารณาในความทุกข์เห็นโทษของความสุขผู้นั้นชื่อได้ว่าพบความสุขอันยิ่งใหญ่"<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

เจ้าร่างกายแบบนี้ เป็นรังของโรค รังของความเจ็บไข้ได้ป่วย

มีการเคลื่อนไปสู่ความตายตลอดเวลา มีความชรา ความเศร้าหมองของ

ร่างกายและผิวพรรณ เมื่อยามเถ่าชแร แก่ชรา ไม่เที่ยง ทุกข์ ทนอยู่ได้ยาก ทนอยู่ไม่ได้

สุดท้ายก็ตาย ลงอยู่ที่กฏไตรลักษณ์ อนิจจัง=ไม่เที่ยง ทุกขัง=ทนอยู่ได้ยากหยิ่ง

สุดท้ายก็อนัตตา=ไม่มีตัวตน ไม่มีบุคคล ไม่มีเขา ไ่มีเรา พอนานๆไป แม้แต่ธุลี

ของเถ่ากระดูกก็ไม่เหลือหลอ จะไปหานายดำ นายนั่น นางนี่ ได้ที่ไหน ไม่มีนะ

มีเซียนสู ท่านหนึ่ง อยู่แถวชลบุรี ท่านชอบใจคำภาวนาพุทโธ เป็นปกติ

ก่อนสิ้นลม ท่านมีบทกลอน ทิ้งไว้ เป็นอนุสรณ์ กับคนรุ่นหลัง ใจความมีอยู่ว่า

ลครปิดฉาก ลงเรือข้ามฝาก ที่นี่ ไม่มีอะไร เรียบๆ

เจ้าร่างกายแบบนี้ ขอมีชาตินี้ เป็นชาติสุดท้าย พระท่านอยู่ที่ไหน ผมขออยู่ที่นั่น

ผมชอบอธิษฐานแบบนี้นะครับ

ชอบใจคำว่าพระนิพพานครับ

อนุโมทนาครับ

 

เกิดมาแล้ว ก็เกิดมาแล้ว เรามีบทบาทเป็นของตัวเองทุกคน บทบาทที่เราได้รับไม่เหมือนกับใคร ทุกคนต่างมีหน้าที่สำคัญเหมือนกัน ปัญหามันอยู่ที่ว่า เรารู้จักตัวเราดีแค่ไหน และจะทำอย่างไรเราถึงจะจดจำตัวตนที่แท้จริงของเราได้!

 

เมื่อเกิดมา เป็นเด็กไม่เดียงสา
เมื่อตายไป ก็อาจจะเดินหลง ไม่รู้ทาง
เท่ากับ เกิดมาไม่ได้อะไรบนโลกนี้
ก่อนเราจะเกิด ใคร คือ เรา
หลังเกิดแล้ว เรา คือ ใคร
พอเติบใหญ่ ค่อยมีปัญญา พอรู้ได้ เรานั้น มาและไป อย่างไร
สู้ไม่เกิด และ ไม่ตาย จะดีกว่า ไม่ยุ่ง ไม่วุ่นวาย ต่อไปอีกแล้วเอย ^_^

 

สาธุ...ไม่อยากเกิดอีกแล้วเหมือนกัน...แต่ยังละ..ทุกๆอย่างไม่ได้ ภาระยังไม่หมดเสียที
อยาก บวช...จริงๆ...

 

ไม่ว่าจะเกิดมาเพื่ออะไร ชาตินี้ทำบุญกันเยอะ ๆ นะคะ

 

สาธุครับ การเกิดเป็นมนุษย์นั้นยาก<!-- google_ad_section_end --> เราต้องทำบุญไว้เยอะๆๆๆ

 

ขออนุโมทนาบทความดีดีครับ

กำลังฝึกให้เป็นคนเสียสละจากใจจริงครับ:VO

 

จะทำตัวเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ จะไม่ทำตัวเป็นลูกเลวๆเหมือนที่แล้วมาค่ะ