โต้เท่าไรก็ไม่พ้นทุกขํ

สวัสดีท่านเจ้าของกระทู้...พอดีแวะเข้ามาโซนนี้ตามคำชวนของท่านกล่องไม้ขีดไฟ..

เดี๋ยวโอกาสหน้าจะแวะมาใหม่..

 

จริงๆ มันก็เป็นปกติห้องนี้นะ สีสรรห้อง
เมื่อวานแวะมาล๊อค ไม่มีไรหรอก กลัวแปลงร่างลงมาเล่นด้วย ( แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลามายาวๆ ) ..ว่าจะคุยกะลุงเรื่องธรรม ลต. ก็เอาไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยตั้งทู้ถามใหม่นะคะ

 

ปากท่านก็ด่าไปแบบนั้น แต่ในใจท่านจริงๆไม่มีอะไรเลย ที่ต้องด่าด้วยเจตนาหวังดี

 

สมมติ นะ สมมติ

สมมติ มหาอุปราชมันโลแกงจะมิช้าใย
ภาวนาเอาอยู่แต่ใต้ร่มมะขามหย่อง

จะไสช้างออกอีกนิด เหนชัดสมถะ
กับวิปัสสนาคือเหตุจานลายธรรม
พูดได้ แล้ว แลอยู่(อย่าไปแทรกแซง
จะภาวนา ยังไงจึงถูก)

ให้สังเกตเลย ลำพัง อานาปานสติ
แค่ปฐมฌาณ ทิฏฐิ เกิดไม่ได้ เด็ด
ขาดแม้น กุสลขนาดไหนก้ชื่อว่า
ขวางนิพพานทั้งสิ้น

สัมมาวาจา พระสารีบุตร จึงอนุ
เคราะห์ว่า ก้ การกำหนดรู้ นั่น
แหละพอแล้ว ( ตรงนี้ เปน ปฏิ
สัมภิทามรรค )การทำให้ มรรค
ประชุมลง ( ถ้าเปนสาวกอื่น จะ
เอา มรรคพูดได้สาระพัด
ปะผุ หาว่า พระศาสดาไม่แสดง
อาหารของอวิชชา ก้มี !? )

สิไสช้างออกมาไหวบ่

ข่อยจิบอกก่อนน้า ว่า พยามาร
เค้าก้ว่าเปนโบ๋ธิสัตว์พร้อมห่ำหั่น
ตัดหั..ให้กระเด็นไปสามแสนจักวาล

ฮิววววววววส์

 

เราๆท่านๆทั้งหลายทำไมไม่ทำให้ได้อย่างท่านล่ะ

ฝึกจิตเจริญสติมากๆ...เดี๋ยวก็ได้สติปกครองจิตเองนั้นละ...มันพลิกแค่นิดเดียวเองระหว่างจิตกับสติ..

อุปมาเหมือนกระโดดข้ามคลองน้ำเล็กๆนี่แหละ..

พยายามเข้าอีกไม่นานก็เห็นเองนั้นละ..

 

พระท่าน ด่า เป็นการอบรมสั่งสอนลูกศิษย์
ผมคิดว่า พระท่านไม่ไปด่า คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนหรอกครับ

 

บางทีมีคิดไปในอกุศลครับ ไม่ใช่ไม่มี แต่พอ เห็นคิดดับ อกุศลจึงดับ

 

พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ก็มาเกิดเป็นคนนั้นละ...สาวกทุกๆองค์ก็เป็นคนนั้นละ

เราๆท่านๆก็คนเหมือนกัน...อะไรที่ครูบาอาจารย์ทำได้เราๆท่านๆก็ทำได้เช่นเดียวกัน..

สติมีอยู่กับตัวตลอดเวลา..สติปกครองจิตตลอดเวลา...แค่เราๆท่านๆเผลอสติแค่นั้นเอง...จึงไม่ได้ควบคุมจิตให้อยู่อย่างสงบได้

 

มันดับจริง..แต่มันได้สร้างกรรมแล้ว..มันได้สร้างภพชาติใหม่ให้เราแล้ว

 

ลอง เตะตัดหัวกระเดนไปแสนจักรวาลนะ

คิด เปนกุสล ก้มี ไปดับคิด
แล้ว จะผ่องแผ้ว ได้หรอ

ภาวนาเพื่อ กุสลถึงพร้อม
ไป ดับคิด แล้ว จะถึงไหม

 

พุบฟฟฟฟ์

อย่าไปฟัง เล่าปัง

ดับคิด อะถูกแล้ว จะได้ไม่ต้อง
ทวนไปเหน อวิชชา เปนปัจจัย

จะไปเหนทำไม เหตุของอวิชชาดับ
เพราะอะไร

สู้ งมโข่ง ตัดคิด ไปก้ดีแล้ว

หากไปเหน เหตุของสังขารดับ
เหน อวิชชาดับ พอดี กายแตก
จิตแตก เบา เวิ้งว้างไปหมด
อด จู้ฮุกกรู กันพอดี

 

ถ้าเราอยู่กับสติได้ตลอดเวลาเราก็จะเห็นกริยาจิต..

อุปมาเหมือนเราดูทีวีนี้ละ...จิตสังขารมันทำงานของมันไป..ตัวสัญญามันทำงานของมันไป...แค่เราเข้าไปเกี่ยวข้องกับมันเฉยๆ..

ในข้อนี้นักปฏิบัติเมื่อเข้าถึงแล้วจะเข้าใจเอง..

 

คงหมายถึงดับกิริยาอย่างเดียว แต่ผู้กระทำกิริยานั้นยังอยู่ใช่มั๊ยครับ

 

ฮึย อย่าไป สดับ เล่าปัง นะฮับ

ขืน สวนกระแสไปเหน เหตุดับ

อวิชชาดับ คิดจึงดับ

พอดี ความคิดดีๆ ก้ไม่มีหลอก
บารมีพร่องกันพอดี ดังนั้น
อย่าดับคิด และ อย่าเหน เหตุ
คิดดับด้วย ....

เหตุของทุจริต3

เหตุของความแยบคาย

เหตุ....

มหาเหตุ ดับไปเลย ที่ ....

มหาเหตุคบสัตตบุรุษ เหน
ตัวนี้ดับ ค่อยมาว่าเรื่อง
อาหารดับ

หรือว่า งับอาหารของ .....

 

ใช่...แต่เราต้องได้สติ อยู่กับสติจริงๆให้ได้ก่อน..เราถึงจะเห็นตามจริง

ท่านลองไปฝึกทรงสติไว้ที่ริมฝีปากบนดูนะเมื่อไหร่ที่สติกับจิตรวมลงที่เดียวกัน..เมื่อนั้นท่านจะเห็นตามเป็นจริง..

 

จริงๆผมว่าไม่ได้เกี่ยวข้อง เพราะเห็นต่างคนต่างอยู่

 

ระหว่างเวทนาทางกายกับสติท่านต้องแยกออกจากกันก่อน...ความรู้สึกเกิดๆดับๆนั้นเป็นเวทนา...ส่วนสตินั้นไม่เกิดไม่ดับ...แยกออกจากกันให้ได้..

 

เราเข้าไปเกาะเกี่ยวอยู่กับจิตสังขาร...จิตสังขารมันหรอกเราอยู่ตลอดเวลา...จิตสังขารมันสร้างเงื่อนปมขึ้นมาให้เรา..ถ้าเราหลุดออกจากจิตสังขารได้เมื่อไหร่...เราจะเห็นว่าตัวเองนี้หลงโง่อยู่นานแสนนาน

 

แซวกันมั่งครับ แหม!ข้อความหนักแน่นจริงๆ สติชัดอย่างแรงๆ ขณะเขียนข้อความ

 

ครูบาอาจารย์มาคุมก็ต้องหนักแน่นหน่อย..ถ้าจะแนะนำใครมันต้องเอาความจริงมาพูด

เดี๋ยวครูบาอาจารย์จะมาลงโทษ...ไม่อยากถูกลงโทษเข็ดแล้ว5555